Metody cyfrowe w teledetekcji
Osobną kategorią filtrów są filtry kierunkowe, których zadaniem jest odnajdywanie w obrazie struktur układających się w kierunkach zgodnych z wierszami lub kolumnami pikseli, ewentualnie po przekątnych.
Filtr służący do wykrywania krawędzi pionowych (nazywany także north-south - północ-południe) ma postać:
-1 |
0 |
1 |
-1 |
0 |
1 |
-1 |
0 |
1 |
(3.19)
natomiast filtry wykrywające (i wzmacniające) krawędzie ukośne, odpowiednio:
F =
-2
-1
0
-1 |
0 |
0 |
1 |
1 |
2 |
(3.20)
oraz
F =
O
-1
-2
1 2 O 1 -1 O
(3.21)
Systemy przetwarzania informacji obrazowej umożliwiają budowę filtrów własnych, konstruowanych przez użytkownika, stosownie do jego potrzeb. Rozmiary macierzy filtrów, określane najczęściej za pomocą liczb nieparzystych, są również dobierane indywidualnie. Niekiedy mogą to być wielkości rzędu 49 x 49 pikseli. W praktyce spotykamy filtry o rozmiarach 3x3, 5 x 5,7 x 7 pikseli.
Obliczone za pomocą przytoczonych powyżej wzorów wartości pikseli często nie są liczbami całkowitymi i wykraczają poza zakres wartości 0-255. Dla wizualizacji niezbędne jest wykonanie operacji konwersji zakresu wartości w pliku wynikowym, zmiany ich typu, a także zmiany kontrastu obrazu (rozdz. 3.2).
Zauważmy jeszcze, że filtrację obrazu wprowadzamy także w pewnym sensie poprzez dobór rozdzielczości geometrycznej podczas skanowania obrazów (rozdz. 1). Na przykład poprzez zwiększenie wielkości pikseli (a więc powodując zmniejszenie rozdzielczości) zgubimy w obrazie obiekty o małych rozmiarach. Uzyskany efekt będzie, w pewnym sensie, zbliżony do wyniku zastosowania filtra uśredniającego.
Systemy przetwarzania obrazów oferują na ogół szeroką gamę filtrów predefiniowanych, istnieje także możliwość tworzenia filtrów własnych. Okna filtrów predefiniowanych to macierze 3 x 3,5 x 5 lub 7 x 7 pikseli. Użytkownik może też zdefiniować filtry o bardzo dużych wymiarach, np. do 255 x 255 pikseli.
92