tele0024

tele0024



Metody cyfrowe w teledetekcji wano wiele metod jakościowej i ilościowej oceny roślinności naturalnej i upraw rolniczych. W widzialnym zakresie skład promieniowania odbijanego od zdrowych roślin jest zdeterminowany obecnością barwników (głównie chlorofilu), które absorbują energię w procesie asymilacji. Promieniowanie z zakresu bliskiej podczerwieni jest silnie odbijane, za co odpowiedzialne są struktury wewnętrzne aparatu asymilacyjnego - ściany komórek znajdujących się w liściach oraz w igłach.

Indeksy wegetacyjne, jako mierniki ilościowe, mogą być stosowane do określania stanu (jakości) I biomasy roślin zielonych. Do ich wyznaczania wykorzystuje się obrazy satelitarne

0    różnej rozdzielczości przestrzennej: NOAA AVHRR, LANDSAT TM oraz MSS, SPOT HRV/XS

1    wiele innych, które rejestrują zakresy promieniowania czerwonego (RED) oraz podczerwonego (NIR - Near-lnfrared). Oprócz biomasy, indeksy wegetacyjne są także podstawą do oceny zmian w środowisku, powstających na przykład z powodu długotrwałej suszy, a także do oceny stopnia degradacji gleb. Inne zastosowania indeksów spektralnych wynikają z konieczności radiometrycznego wyrównywania (korekty) obrazów cyfrowych, co ma na celu usunięcie wpływu topografii terenu oraz niejednakowego oświetlenia scen rejestrowanych w różnych terminach.

Istnieje wiele indeksów wegetacyjnych. W literaturze można znaleźć około 50 różnych przykładów. Wyróżnia się indeksy wyrażające nachylenie linii (slope-based) łączącej początek układu współrzędnych w dwuwymiarowej przestrzeni odpowiedzi spektralnych z punktem reprezentującym dany piksel (rys. 3.33) oraz indeksy wyrażające odległość piksela (distan■ ce-based) od tzw. linii gleby (soll linę)1.

KANAŁ A (wartości w pikselach)



Rysunek 3.33. Indeksy wegetacyjne wyrażające: a - nachylenie, b - odległość. Oś X oznacza wielkość odbicia promieniowania podczerwonego, natomiast oś Y wielkość odbicia promieniowania czerwonego. Punkt umieszczony w tej dwuwymiarowej przestrzeni odpowiedzi spektralnych reprezentuje wartości zapisane w odpowiadających sobie pikselach dwóch obrazów cyfrowych, to jest kanałów spektralnych (IDRISI32. Guide to GIS and Image Processing, Vol. 2, 1999 - zmienione)

124

1

Pomijamy inną grupę indeksów, które są wyznaczane za pomocą tzw. transformacji ortogonalnych (orthogonal transformalions).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
tele0002 Metody cyfrowe w teledetekcji Rysunek 1.7. Zależność między rozdzielczością a jakością powi
tele0005 Metody cyfrowe w teledetekcji W fotogrametrii cyfrowej obowiązuje następujące motto: „Należ
tele0012 Metody cyfrowe w teledetekcji Giaph Typc (• BarGraph ^ Linę Graph Atee Graph 25 O
tele0018 Metody cyfrowe w teledetekcji3.3. Filtracja3.3.1.    Cel wykonywania filtrac
tele0022 Metody cyfrowe w teledetekcji Osobną kategorią filtrów są filtry kierunkowe, których zadani
tele0026 Metody cyfrowe w teledetekcji Ratio Vegetation lndex (RVI) (3.43) (3.44) RVI=^- NIR Normali
tele0027 Metody cyfrowe w teledetekcji Rysunek 4.3. Skupienia punktów reprezentujących różne obiekty
tele0029 Metody cyfrowe w teledetekcji wiany w postaci jednokanałowego obrazu, w którym każdy piksel
tele0007 Metody cyfrowe w teledetekcji JPEG i JPEG 2000 - formaty opracowane przez grupę JPEG (Joint
tele0009 Metody cyfrowe w teledetekcji Plik 1 Plik 2 Plik n Linia 1 — Kanał 1 Linia 1 — Kanał
tele0014 Metody cyfrowe w teledetekcji g - wartość oryginalnej jasności (obrazu pierwotnego), gmin,
tele0016 Metody cyfrowe w teledetekcji W większości przypadków dla poprawnego ustalenia zakresu zmia
tele0020 Metody cyfrowe w teledetekcji 1 1 i Ys Ys Ys 10 1 = Ys ° y8 111 Ys Ys Ys. (3.12) Fil

więcej podobnych podstron