tele0027

Metody cyfrowe w teledetekcji

Rysunek 4.3. Skupienia punktów reprezentujących różne obiekty terenowe (Sitek 1992 — zmienione)

U podstawy wszystkich metod klasyfikacji leży założenie, że obiekty należące do tej samej klasy mają podobne charakterystyki spektralne, co w interpretacji geometrycznej oznacza, że ich piksele w przestrzeni odpowiedzi spektralnej tworzą skupienia.

Skupienia punktów reprezentujących obiekty jednego rodzaju mają najczęściej elipsoidalne kształty. Przenikanie się elips oznacza, że niektóre obiekty po części w podobny sposób odbijają promieniowanie elektromagnetyczne. Jak zobaczymy dalej, fakt ten stanowi poważne utrudnienie w klasyfikacji treści obrazów.

W zależności od trybu postępowania można wyróżnić dwie grupy metod klasyfikacji wielo-spektralnej:

■    klasyfikację nienadzorowaną,

■    klasyfikację nadzorowaną.

4.2.2. Klasyfikacja nienadzorowana

4.2.2.1. Zasada funkcjonowania

Klasyfikacja nienadzorowana (unsupervised classification) polega na odnajdywaniu skupisk punktów reprezentujących piksele w wielowymiarowej przestrzeni odpowiedzi spektralnych. Zakłada się, że piksele należące do określonej klasy obiektów mają zbliżone wartości jasności pikseli w poszczególnych kanałach. Skupiska są odnajdywane na podstawie ściśle określonej procedury. Operator systemu może jednakże, poprzez zmianę parametrów sterujących danego algorytmu, wpływać na uzyskiwane wyniki klasyfikacji.

Schemat procedury klasyfikacji nienadzorowanejjest następujący:

• wybór kanałów obrazu cyfrowego,

■    wybór metody klasyfikacji nienadzorowanej,

132