tele0012

Metody cyfrowe w teledetekcji

Giaph Typc (• BarGraph ^ Linę Graph Atee Graph

25 OC 20 OC 1S0C

Rysunek 32. Histogram obrazu „Rogów”

• Modę ■ Sumtnatj* StaftsŚfe® •
' <!• P«h-	2	df 321999
DisEteyoirr	S	Actuslmń: 8
; Display f®:	202	Actualmw: 201
: * Djmułatiye ; \| .. ; Meen:	41.7161	Standard dev: 15.0463

Hetoysm

Na podstawie analizy histogramu z rysunku 3.2 stwierdzamy, że:

• jest niesymetryczny - wykazuje asymetrię dodatnią,

■ w pliku obrazowym występują wartości jasności z zakresu od 8 do 202,

* wartość średnia i odchylenie standardowe są stosunkowo małe (odpowiednio 41,7161 oraz 15,0463),

■ główna część informacji obrazowej zawarta jest między wartościami od około 20 do około 80.

Jest to dosyć typowy histogram obrazu o małej jasności i słabym kontraście. Histogramy rzeczywistych scen teledetekcyjnych są także najczęściej asymetryczne.

Najprostszy sposób wizualizacji obrazu polega na wyświetleniu każdego piksela w takim stopniu szarości, jaki odpowiada zapisanej w pliku wartości jasności. Z uwagi na wspomniany już wcześniej fakt, że w obrazach teledetekcyjnych na ogół nie występują piksele z całej skali jasności, otrzymujemy na ekranie obrazy zbyt ciemne lub zbyt jasne, w dodatku o małym kontraście. Stąd poprawianie jakości obrazów polega na zmianie ich jasności oraz kontrastu.

W celu poprawienia jasności obrazu można zmienić wartości w poszczególnych pikselach

0 pewną stałą wartość, co możemy zapisać za pomocą wzoru:

1 = g + a (3.1)

gdzie:

g' - nowa wartość jasności piksela (tj. w obrazie wtórnym), g - wartość oryginalnej jasności (obrazu pierwotnego), a - wielkość stała, o którą zmieniamy wartości w pikselach obrazu.