finansowe i ma rozsądne szanse odniesienia sukcesu. Ponadto, wymogi materialne, takie jak te ustalone w art. 217 i 219 Immigration Rules mają na celu umożliwienie właściwym władzom przeprowadzenie takich kontroli i są odpowiednie do zamierzonego celu.
* Artykuł 58 ust. 1 Układu stowarzyszeniowego musi być interpretowany w ten sposób, że właściwe władze państwa członkowskiego przyjmującego muszą odrzucić wniosek złożony zgodnie z art. 44 ust. 3 tego Układu jedynie na tej podstawie, że w momencie składania wniosku obywatel polski przebywał niezgodnie z prawem na terytorium tego państwa, wskutek złożenia fałszywych oświadczeń przed tymi organami w celu uzyskania pierwotnego pozwolenia na wjazd do tego państwa członkowskiego na innych zasadach albo nieprzestrzegania wyraźnego warunku, jakim obwarowane było to pierwotne pozwolenie na wjazd, dotyczące dozwolonego czasu pobytu na terytorium tego państwa członkowskiego. W konsekwencji władze te mogą wymagać, by obywatel ten złożył w odpowiedniej formie nowy wniosek o pozwolenie na osiedlenie się na podstawie Układu, w drodze złożenia właściwym władzom w państwie pochodzenia, lub w odpowiednim przypadku, w innym państwie, wniosku o wizę wjazdową, pod warunkiem że nie skutkuje to pozbawieniem tej osoby możliwości ponownego rozpatrzenia jego sytuacji w późniejszym terminie, po złożeniu tego nowego wniosku.
W przedmiocie kosztów
87. Koszty poniesione przez rządy Zjednoczonego Królestwa. Belgii. Niemiec, Hiszpanii, Francji. Irlandii, Holandii i Austrii oraz przez Komisję, które przedstawiły Trybunałowi swoje uwagi, nie podlegają zwrotowi. Zważywszy, że niniejsze postępowanie ma dla stron znaczenie incydentalne, stanowiąc etap postępowania przed sądem krajowym, rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów należy do tego sądu.