6,2 = 6w[l - (1 - Kp)(W - 12) / 100]
Gdzie:
W - wilgotność próbki w [% ]
ów - gęstość przy wilgotności W w [g/cm3]
Kp - współczynnik skurczu objętościowego, dla obliczeń przybliżonych można przyjąć Kp — 0,85 6\v
Jednostka: [g/cm3]
Dokładność: 0,005 g/cm3
Do badania wytrzymałości na ściskanie wzdłuż włókien stosuje się próbki o następujących wymiarach przekrojów:
a) około 20x20 [mm]
b) około 20x30 [mm]
Wymiary przekroju określa się z dokładnością do 0.1 mm . Próbka jest poddawana ściskaniu w maszynie probierczej, ze stałą prędkością, dobraną tak, aby zniszczenie próbki nastąpiło w czasie 90 +/- 30 s od chwili rozpoczęcia obciążania. Bezpośrednio po badaniu określa się wilgotność próbki. Wytrzymałość na ściskanie wzdłuż włókien oblicza się z dokładnością do 0,5 M Pa wg wzoru:
R<w = P/a-b [MPa]
P - siła użyta do zniszczenia próbki [N] a - wymiar próbki w kierunku promieniowym [mm] b - wymiar próbki w kierunku stycznym [mm]
Aby przeliczyć wytrzymałość w danej wilgotności na wytrzymałość przy dwunastoprocentowej wilgotności - Rci2 - stosuje się wzón
Rci2= Rcw[1 + a (W -12)]
Gdzie:
W - wilgotność próbki w [% ]
RfW - wytrzymałość przy wilgotności W w [MPa]
a - współczynnik zmiany wytrzymałości drewna na ściskanie, przy zmianie jego wilgotności o 1% - dla badania wytrzymałości na ściskanie wzdłuż włókien a = 0,04;
Do badania stosuje się próbki prostopadłościenne o przekroju 20 x 20 mm i długości wzdłuż włókien 30 i 60 mm.
Po określeniu przekroju z dokładnością do 0.1 mm próbka jest poddawana ściskaniu w maszynie probierczej, tak aby naprężenie na granicy proporcjonalności nastąpiło w czasie 90 +/- 30 s. Badanie prowadzi się do wyraźnego przekroczenia umownej wytrzymałości.