działaczy Państwa Podziemnego. Teoretycy uważali, że prawo karne ma funkcje dławienia oporu wroga klasowego.
Procedura wojskowa- tu także odrzucono prawo II RP z KPK 1936 roku. Uchwała z 07.07.1943 nakazywała sądom potowym PSZ wydawać wyroki w imieniu narodu polskiego, a nie RP co było odcięciem od II RP. Rozkazem dowódcy z 1943 roku zlikwidowano instytucje sędziego śledczego. Podstawową rolę w śledztwie przypisywano oficerom śledczym Informacji Wojskowej pod nadzorem prokuratury.
Wojskowy KPK został wprowadzony rozkazem dowódcy PSZ Zygmunta Berlinga 26.11.1946. normował procedurę karna i ustrój wojskowych organów wymiaru sprawiedliwości. Podtrzymywał likwidacje sędziego śledczego i dominującą rolę oficerów Informacji Wojskowej. Postępowanie przygotowawcze miało charakter inkwizycyjny. Sąd orzekał w składzie ławniczym. Postępowanie sądowe było jednoinstancyjne, ale w trybie nadzoru sąd wyższego szczebla mógł prawomocny wyrok zmienić.
Nowy KWPK z 23.06.1945, ogłoszony 25.09 i z tą data wprowadzony w życie, podtrzymywał likwidacje sędziów śledczych, silna była pozycja prokuratora i oficerów śledczych. Śledztwom wajskowe mógł zawsze prowadzić funkcjonariusz MBP. Podtrzymano likwidację trójinstancyjności postępowania. W to miejsce był jeden środek odwoławczy- rewizja, która dawała możliwość zmiany wyroku. W stosunku do wyroków prawomocnych wprowadzono rewizję w trybie nadzoru sądowego.