page0233

995

Romagnosi — Roman lHśdsławowicz

prawniczym wielkiej narobiło wrzawy. W niem prawo karne państwa przeprowadzone z logiką i bystrością w rozwinięciu, opiera on na systemie obrony tegoż pośredniej. Później w tym kierunku wystąpili Schulze i Martin; teoryja jego zbliża się nawet do teoryi Feuerbacha. W r. 1793 otrzymał Romagnosi posadę pretora w Triencie (w Tyrolu) a następnie professora prawa publicznego w Parmie. Dzieło jego Introduzione allo studio del diritto publico (2 tomy, Parma 1803) spowodowało powołanie go r. 1806 do Medyjolanu, gdzie mu ofiarowano posadę w ministerstwie sprawiedliwości. Tu pracował (z wyjątkiem jednego roku 1807, w którym był w Pawii) bez przerwy aż do r. 1817, gdy szkoły prawnicze we Włoszech zamknięte zostały. Wówczas pracował prywatnie w swoim zawodzie aż do r. 1894, gdy powołanym został przez lorda Guilford’a na professora prawa przy uniwersytecie w Korfu. Od r. 1819 cierpiąc pedogrę, zmarł on w roku 1835. Prócz wymienionych dzieł, napisał: Lantica morale filosofia, (Medyjolan, 1831), przegląd systemów moralnych u starożytnych; DeW insegnzunento primitiw delle matematiche, (9 tomy, Medyjolan, 1899), filozoficzne zasad matematyki przedstawienie; Della condotta delle acque, (Medyjolan, 1899) i Sulla crescente popolazione, (Medyjolan, 1830). Wspólnie z Poli’m wzbogacił on wielą uwagami Longhen’a przekład Tennemanna Historyi filozofii (Medyjolan, 1839). Jego Opere postume wyszły w 5 tomach (Medyjolan, 1835).

Romajnie, dwu^p Prozorów w gubernii Kowieńskiej, w pięknem położeniu blizko Niewiaży, podobno było Romowe czyli jedno z miejsc świętych u pogan litewskich, wspominane w kronikach krzyżackich pod nazwiskiem Rootayne wr. 1368 oraz 1376 i 1388 w którym spalone od Niemców zostały.

Roman (święty), żołnierz rzymski, widząc radość, z jaką święty Wawrzyniec wytrwał katusze za wiarę, odwiedził go w więzieniu i prosił o chrzest; •co otrzymawszy, zasłużył na koronę męczeńską, pospołu ze swym mistrzem i przewodnikiem, i ścięty został w Rzymie roku 958. Relikwije jego przeniesiono do miasta Lukki. Kościół obchodzi pamiątkę świętego Romana dnia D Sierpnia.

Roman (święty), opat. na górze Jura, w dyjecezyi lugduńskiej, najpierwej wiódł pustelniczy żywot, a wsławiwszy się wielą cnót i cudów, był potem ojcem wielkiej liczby zakonników. Kościół obchodzi jego pamiątkę w dniu ostatnim miesiąca Lutego.

Roman (święty), w IV wieku był dyjakonem i exorcystą w kościele Cezarei, kiedy zaczęło się prześladowanie Dyoklecyjana i Masymijana. Uwięziony z rozkazu prefekta Wschodu, niemiłosiernie chłostany rzemieniami opatrzonemi ołowiem, był poszarpany aż do kości, i miał język urżnięty. Kilka miesięcy trzymany w więzieniu, nie przestał wszakże mówić, nawet wyraźniej niżeli poprzednio; uduszony wreszcie został dnia 17 Listopada roku 303.

Roman_f papież r. 897, następca Stefana VI, rodem z Galezzo w Toskanii, rządził Kościołem tylko cztery miesiące i 93 dni, i umarł tegoż roku, którego był wybrany. Z powodu krótkości panowania, jeden tylko list jego doszedł naszych czasów, w którym zganił postępowanie swego poprzednika względem papieża Formoza.

Roman mścisławowicz, książę włodzimierski na Wołyniu i Halicki, założyciel drugiej dynastyi halickiej Szedł z Monomachowiczów, którzy sobie przywłaszczyli w. księztwo kijowskie. Pradziad jego Mscisław, dziad Izasław i ojciec Mścisław panowali dopadkami na Kijowie, raz wraz strącani i przepędzani przez innych książąt. Z trzech rodzonych braci, Świętosława i Wsze-

ENCYKLOPEDYJ.A TOM XXII.    Ą K