emitenta instrumentu dłużnego do terminowego dokonywania spłat odsetek i kapitału przez cały czas obiegu instrumentu3.
Macdonald Wakeman z University of Rochester zauważa, że agencje określają relatywną jakość waloru oraz dostarczają informacji o ich emitencie, a następnie monitorują ryzyko związane z danym papierem wartościowym przez cały okres jego obiegu4.
Jednym ze źródeł pozyskiwania przez podmioty gospodarcze potrzebnego do działalności kapitału jest zasilanie zewnętrzne poprzez emisje dłużnych papierów wartościowych, głównie w postaci bonów oraz obligacji. Na rynku finansowym, szczególnie międzynarodowym, o środki zabiega wiele różnych podmiotów, o zróżnicowanej zdolności kredytowej, oferujących różne warunki spłaty zaciągniętych długów. W efekcie istnieje niepewność co do jakości oferowanego produktu i jakości emitenta. Posiadaczom wolnych kapitałów bardzo trudno jest ocenić, czy dana inwestycja jest opłacalna, czy proponowane wynagrodzenie jest zadowalające przy uwzględnieniu związanego z inwestycją ryzyka. Właściwe określenie wiarygodności finansowej emitentów jest procesem złożonym. Oznacza to, że monitoring rynku finansowego wymaga coraz większej wiedzy z zakresu rynku papierów wartościowych, w tym na temat konstrukcji instrumentów znajdujących się na nim, a także coraz większych nakładów czasu. W rezultacie, aby podjąć optymalną w danych warunkach decyzję inwestycyjną, inwestor musi przetworzyć wiele informacji oraz dysponować odpowiednią wiedzą i czasem.
2. Agencje credit-ratingu
Oceną i klasyfikacją ryzyka inwestycyjnego na rynku dłużnych papierów wartościowych zajmują się agencje credit-ratingu. Powstanie agencji credit-ratingu było uwarunkowane popytem rynku na profesjonalne i niezależne analizy określające sytuację finansową emitenta, która ma ^ Opinia M L. Bunemaiu z agencji MoodyY w D Wieczorek. Liccą ii f oceny Światowych agencji...Parkiet' z 10 Oj 1996 r.. nr 89
M. L. Wakeman. The Rewluion tri Corporate Fmańce. Blackwell Fmanre, Oxf«d 1991. wyd 6, s 20