2. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się ze statyczną próbą rozciągania.
3. Przebieg ćwiczenia
Statyczna próba rozciągania polega na powolnym rozciąganiu z zadana stałą prędkością odpowiednio przygotowanej próbki płaskiej lub walcowej.
Najczęściej stosowanymi próbkami są próbki o przekroju kołowym bądź prostokątnym, o krotności równej 5 lub 10. Na próbkach przed rozpoczęciem testu zaznacza się granice odcinka pomiarowego LO. Odstępy te umożliwiają późniejsze obliczenie wydłużenia w przypadku niesymetrycznego pęknięcia próbki. Kreski podziałowe powinny być wykonane w kierunku prostopadłym do osi próbki, w sposób niepowodujący uszkodzenia powierzchni pomiarowej badanej próbki.
Rozciąganie próbek przeprowadza się w maszynach wytrzymałościowych zaopatrzonych w odpowiednie szczęki pozwalające na pewne zamocowanie badanej próbki.
1. Pomiar grubości i szerokości próbek (stalowa ,miedziana ,aluminiowa, mosiężna,j.Wyznaczenie bazy pomiarowej każdej z próbek.
2. Wyznaczanie przekrojów próbek.
3. Znaczenie początkowej długości próbek .
4. Przygotowanie maszyny do próby rozciągania.
5. Mocwanie próbek. Próba rozciągania.
6. Pomiar długości próbki po zerwania w celu wyznaczenia wydłużenia .
7. Na podstawie otrzymanej wartości siły i przekrojów próbek obliczenie naprężeń maksymalnych.
4. Wyniki i wnioski Próbka ze stali (płaska):
L.=70mm
l(po wydłużeniu)=85mm Gru bóść-1.02 mm Szerokość-8.1 mm
S= grubość x szerokość, S=8,1702 mm2 Średnica zastępcza
(zakładamy, ze próbka jest 10 krotna): d = 1,13^8,1702 = 3,23 mm e=21%