— Która postać i dlaczego najbardziej wam się podobała?
— Które wydarzenie zadecydowało o zmianie postępowania bohatera?
— Do którego z bohaterów chciałbyś być podobny i dlaczego?
4. Pytania pobudzające do wiązania treści utworu z doświadczeniami i przeżyciami dzieci, np.:
— A ty jak postąpiłbyś w takiej sytuacji?
— Jak twój najlepszy kolega mógłby zachować się w takiej sytuacji?
5. Pytania prowokujące do odczytania myśli przewodniej — idei utworu.
— Czego nauczył was ten utwór?
— Jak powinien postąpić bohater, aby uniknąć przykrych następstw? Określone w programie nauczania formy pracy z tekstem, oparte na
analizie, stanowią podstawę do syntetycznego ujęcia treści utworu. Do tych form zaliczyć można:
a) ustalenie myśli przewodniej, idei utworu,
b) nadanie utworowi innego tymhi,
c) ilustrowanie tekstu.
Wykorzystanie treści omawianych utworów do różnorodnej działalności dydaktyczno-wychowawczej uczniów
Etap ten w zależności od inwencji nauczyciela daje uczniom największe możliwości ekspresji słownej, plastycznej i ruchowej, zwłaszcza jeśli sami będą współuczestniczyć w procesie planowania różnych form pracy. Nie chodzi tu o szablonowe, formalne ustalenie kolejności zadań. ćwiczeń, lecz_fl czynności funkcjonalne tzn takie, których dziecko sama poszukuje, ponieważ odpowiadają jego wewnętrznej potrzebie. Chodzi o to aby w sposób sztuczny nie narzucać z góry formy pracy, lecz aby wyplywała..od feti pod, wpływem, odpowiednio zaaraDżpyyanych sytuacji. Bo tylko w takim układzie dziecko może czuć się współtwórcą planu, a to z kolei pociąga za sobą zwiększenie odpowiedzialności za jego wykonanie.
Nawet małe dzieci przedszkolne lubią wiedzieć naprzód, co będą robiły w następnym dniu, szczególnie jeśli im się umożliwi udział w decydowaniu o tym, gdyż zupełnie inaczej przystępuje się do realizowania zadań podjętych z własnej woli, niż gdy się wykonuje zadania narzucone z góry.
142