szel, kichanie, nadymanie się — przyczyniają się do nasilania się bólów, które najbardziej dokuczliwe stają się w nocy. Nierzadko bólom towarzyszą rozmaite sensacje, czuciowe, jak: drętwienie oraz mrowienie, zwłaszcza w obrębie pierwszych dwóch paków ręki; niekiedy jest oziębienie chorej ręki, jej zasinienie, pocenie, a nawet zmiany paznokci. Nierzadko stwierdza się zaburzenia czucia powierzchniowego te obrębie poszczególnych nerwów. Najczęściej występuje w wieku 40 50 lat, ale
zdarzyć się może daleko wcześniej. Zaczyna sR- w sposób ostre lub podostre'.
Nerwoból pierwotny splotu barkowego występuje daleko rzadziej od wtórnego. Przyczynami pierwotnego nerwobólu mogą być: przeziębienie, reumatyzm, choroba zakaźna, uraz itd. Nerwoból wtórny splotu barkowego spostrzega się we wszystkich tych schorzeniach, które toczą się w okolicy wyjścia korzonków rdzeniowych, stanowiących początek tego splotu, a więc korzonków rdzeniowych szyjnych, od szyjnego piątego do piersiowego pierwszego, lub w okolicy samego splotu (gruźlica i przerzuty nowotworowe dolnych kręgów szyjnych i górnych piersiowych, nowotwory rdzenia szyjno-piersiowego, zmiany zniekształcające kręgów, rak szczytu płuca, pakiety schorzałych węzłów chłonnych w okolicę splotu barkowego, dodatkowe żebro szyjne, nadmiernie rozwinięty wyrostek poprzeczny kręgu szyjnego siódmego, zmiany w mięśniu pochyłym przednim itd.).
Rozpoznanie pierwotnego nerwobólu splotu barkowego opiera się na charakterystycznym umiejscowieniu napadów bólowych oraz na wyłączeniu po skrupulatnym zbadaniu innych chorób podstawowych, o których była mowa. Pamiętać należy, że bóle w okolicy splotu mogą być też bólami odruchowymi, których źródło tkwi nieraz w odległych narządach, jak np. w zapaleniu pęcherzyka żółciowego, chorobach narządów rodnych itd.
W rozpoznaniu różnicowym w pierwszym rzędzie wchodzą w grę rozmaite sprawy chorobowe toczące się w stawie barkowym lub jego okolicy np. periartkritis hwneroscapularis, -bursitis mbdcltoidea, bur sil i.* siibacrcnnialh, rpicondyliiis itd.). Unieruchomienie stawu przy ruchach czynnych i biernych, bołesność samego stawu, brak zaburzeń czucia i ho-lesnośc.i pni nerwowych, wynik badania rentgenologicznego ułatwiają rozpoznanie różnicowe tych spraw.
Zespól
turniowy
Zespól tunelowy. Jest to zespół opisany po raz pierwszy w roku 1913 nrzez autorów francuskich Marie i l oix. jako carpaltunncl-syndrorn. Polega on na powolnym występowaniu zaniku mięśnia przy-wodziciela oraz mięśnia przeciw stawiającego kciuka z paresiezjami trzech pierwszAclt palców oraz z zaburzeniami czucia, zwłaszcza na ból i ciepło w tej okolic)'. Przyczyną powstawania zespołu jest ucisk wywierany na pień nerwu pośrodkowego przez więżadto poprzeczne nadgarstka oraz przez ścięgna zginaczy palców. Zdarza się u pracowników przy nadmier-
300