32881

Art. 20

1)    Republika Federalna Niemiec jest demokratycznym i socjalnym państwem federalnym.

2)    Cala władza zwierzchnia pochodzi od naroda Naród sprawuje władzę przez wybory i glosowania oraz przez uprawnione organy władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowej.

3)    Władza astawodawcza jest związana porządkiem koastytucyjnym, władza wykonawcza i władza sądownicza związane są ustawą i prawem.

4)    Wszyscy obywatele niemieccy mają prawo do czynnego opora przeciwko każdemu, kto podejmuje kroki w celu zmiany porządku prawnego, o ile nie jest możliwe przeciwdziałanie innymi środkami.

Konstytucja ponadto nie uznaje referendum, poza referendum w sprawie zmiany granic landów, co jest także spowodowane powódkami historycznymi (Hitler często korzystał z referendum).

Art. 21 konstytucji wprowadza regulacje dotyczące funkcjonowania partii politycznych (kolejne uregulowanie motywowane tragicznymi wydarzeniami historycznymi), jako „współdziałających w politycznym kształtowaniu się woli narodu”.

Zmiana konstytucji wymaga spełnienia warunków kwalifikowanych - jest więc konstytucją sztywną, które nie są jednak zbyt skomplikowane. Taka zmiana może nastąpić jedynie w drodze ustawy przyjętej większością 2/3 głosów oddzielnie w obu izbach parlamentu.

Przestrzeganie i wykładnia Ustawy Zasadniczej jest nadzorowane przez Trybunał Konstytucyjny.

Władza wykonawcza w RFN podzielona jest między prezydenta a rząd.

Prezydent Federalny wybierany jest na kadencję trwającą 5 lat przez Zgromadzenie Federalne. Ciało to składa się w połowie z członków Bundestagu i w połowie z członków wybranych przez przedstawicielstwa krajów związkowych na zasadzie wyborów proporcjonalnych. Kandydat wybierany jest na to stanowisko, jeżeli otrzyma bezwzględną większość głosów. Jeżeli w ciągu dwóch tur głosowań nikomu nie uda się osiągnąć takiej przewagi, zwycięża ten, kto otrzymał względną większość głosów. Dopuszczalny jest tylko jeden ponowny wybór danej osoby na to stanowisko. Kandydat musi mieć ukończone 40 lat i posiadać prawo wyborcze do Bundestagu. Zwyczajowo w momencie przejęcia obowiązków głowy państwa rezygnuje on z członkostwa w partii albo je zawiesza.

Prezydent Niemiec jest formalnie głową państwa, lecz pełni on w zasadzie rolę głównie reprezentacyjną oraz posiada pewną władzę nad systemem sądowniczym Jego konstytucyjna pozycja została określona jako prezydent-arbiter oraz „strażnik konstytucji”. Jego władza nabiera większego znaczenia tylko w czasie kryzysów gabinetowych, kiedy to ma on prawo wskazać kandydata na kanclerza oraz rozwiązać parlament. Nie posiada on inicjatywy