33015

Konsekwencje konfliktu.

Tybet:

-    rysa na budowanym przez Pekin wizerunku „pokojowego wzrostu” Chin do roli globalnego mocarstwa

-    budowa negatywnego obrazu Chin w świecie

-    krytyka za łamanie praw człowieka

-    chłodne traktowanie przez władze chińskie przywódców państw, którzy spotykają się oficjalnie z Dalajlamą; ma to niekiedy wpływ na wzajemne stosunki (przykładowo, spotkanie prezydenta Francji Nicolasa Sarkozyego z Dalajlamą w 2008r. w Polsce, w Gdańsku zostało określone jako „niemądre posunięcie psujące wzajemne stosunki i krzywdzące uczucia Chińczyków”; Chiny odwołały nawet wtedy planowany szczyt unijno -chiński)

(te dotyczą bezpośrednio Tybetu i Tybetańczyków):

-    wiele ofiar

-    dyskryminacja ludności tybetańskiej we wszystkich sferach życia społecznego

-    tzw. „reedukacja patriotyczna”, polegająca na zmuszaniu mnichów do wyrzeczenia się Dalajlamy i wyznawanych wartości, więzienie, usuwanie ze świątyń

-    niszczenie unikalnej kultury i religii Tybetu

-    zmiany demograficzne w prowincji (spadek liczby ludności Tybetańskiej w wyniku emigracji, mordów, zasiedlania ziem Tybetu przez Chińczyków)

-    zaprzestanie dążeń do uzyskania niepodległości - teraz Tybetańczykom zależy głównie na uzyskaniu autonomii i pokojowym rozwiązaniu konfliktu, co postuluje Dalajlama

-    degradacja środowiska naturalnego

\injiang:

-    łamanie praw człowieka (np. Stosowanie tortur wobe przeciwników chińskich rządów)

-    związki Ujgurów z Al - Kaidą, niosące ze sobą ryzyko przeniesienia konfliktów regionalnych (m. in. z Afganistanu) na tereny Xinjiangu

-    obnażanie słabej zdolności Chin do rozwiązywania problemów i ich przyczyn

-    ostrożne traktowanie na świecie informacji pochodzących z tamtych rejonów Chin, gdyż często są one cenzurowane

-    rozwój partyzantki zbliżonej ideologicznie do radykalnego muzułmańskiego fundamentalizmu

-    liczne ofiary, aresztowania, oskarżenia Ujgurów o działalność zagrażającą bezpieczeństwu państwa