Obligacja - dokument, w którym emitent potwierdza zaciągnięcie pożyczki o określonej wysokości i zobowiązuje się do jej zwrotu wraz z odsetkami w podanym terminie. Nabywcami obligacji mogą być inwestorzy dysponujący krótko i długoterminowymi kapitałami gdyż w warunkach rozwiniętego rynku papierów wartościowych istnieje możliwość wycofania lokaty przez sprzedaż obligacji innej osobie. Oczywiście takie pożyczki mogą zawierać tylko firmy cieszące się na rynku inwestorów pewną renomą i solidnością płatniczą. Dotyczy to zwłaszcza publicznej emisji skierowanej do masowego odbiorcy.
Akwizycja pożyczek przy pomocy obligacji- zwłaszcza publicznych- umożliwia pozyskanie większych kapitałów aniżeli w bankach; i mogą one sięgać nawet od 20-30 lat. Stopa procentowa odsetek może być niższa dzięki uniknięciu nierzadko wysokiej marży bankowej.
Zalety:
pożyczki za pomocą obligacji stanowią najbardziej stabilne źródło pozyskiwania kapitału obcego
można samodzielnie dysponować pożyczką zgodnie z przeznaczeniem koszty oprocentowania są znacznie stabilniejsze niż w przypadku innych form pożyczek czy kredytów Wady:
- uciążliwa wypłata odsetek przez emitenta w przypadku okresowego spadku rentowności czy poniesienia strat.
Długoterminowe kredyty bankowe - zaciągane w bankach i są związane z powiększeniem lub modernizacją majtku trwałego. Służą do finansowania zakupu nieruchomości, urządzeń, maszyn, środków transportu itp.
Wiąże się to z przeprowadzeniem analizy bankowej pod względem perspektywicznej zdolności kredytowej, udziału kapitału własnego firmy oraz sytuacji majątkowej i finansowej. W przypadku spadku płynności finansowej firmy bank zastrzega sobie wypowiedzenia umowy. Przy udzielaniu poważniejszych kredytów długoterminowych min w celu rozłożenia ryzyka przeprowadza się porozumienia zwane konsorcjami (ich uczestnicy składają się na łączną kwotę kredytu ale jeden z nich przejmuje rolę wiodącą czuwając nad jego spłata).
Kredyty długoterminowe udzielane są zazwyczaj na okres kilku lat i nie mają tak stabilnego charakteru jak emisja obligacji.
3.2 Źródła krótkoterminowych kapitałów obcych
Rozpatrując skalę i źródła pozyskiwania krótkoterminowych kapitałów obcych trzeba wziąć pod uwagę charakter zobowiązań bieżących, które powstają w wyniku działalności każdej firmy. Można je podzielić na dwie zasadnicze grupy:
1. wynikające z normalnego cyklu rozliczeń - służą finansowaniu majątku obrotowego ale nie służą ponoszeniu kosztów
2. stanowiące kredyt handlowy - tj. odroczenie przez kontrachenta terminu spłaty co wiąże się z dodatkowym kosztem
Wykorzystując kredyt handlowy przedsiębiorstwo powinno skalkulować koszty w celu porównania z kosztem innych źródeł kredytu krótkoterminowego dostępnych dla firmy. Folia 3 - wzór na obliczanie stopy procentowej w skali rocznej.
Niezależnie od kredytów handlowych wiele przedsiębiorstw w celu finansowania swej bieżącej działalności korzysta z bankowych kredytów obrotowych . Udzielane są w rachunku bieżącym lub kredytowym._
Kredyt w rachunku bieżącym - może być uzyskany w banku , w którym firma posiada rachunek. Po podpisaniu umowy bank wyraża zgodę na wykonywanie decyzji płatniczych (czeków, przelewów, wykupu weksli) do ustalonej w umowie sumy. Jest to dogodna forma na uzupełnianie przejściowych niedoborów pieniężnych w firmie. Kredyt spłacany jest w miarę wpływu środków na rachunek a odsetki spłaca się tylko w przypadku debetu na rachunku.