Cztery podstawowe metody wyceny Identyfikacji jednostkowej First in, first out (FIFO), ceny najwcześniejszej Last in, first out (UFO), ceny najpóźniejszej Średniego kosztu
Metoda identyfikacji szczegółowej
Metoda identyfikacji szczegółowej - koncentruje się na śledzeniu fizycznego przypływu sprzedanego zapasu.
Wykorzystywana jest gdy łatwo jest śledzić przypływ zapasów
Łatwa w użyciu najlepsza dla drogich, luksusowych, rzadkich zapasów takich jak samochody czy biżuteria FIFO
FIFO (first in, first out) - zakłada że jednostki zakupione jako pierwsze sprzedawane są jako pierwsze
To niekoniecznie może być rzeczywisty przypływ zapasów w firmie.
W FIFO zakłada się że najstarsze zapasy zostały sprzedane bez względu czy faktycznie zapas ten został sprzedany odbiorcy.
Koszt zakupu najnowszych zapasów wykazywany jest jako wartość zapasów na koniec okresu.
FIFO wykorzystuje ostatnie ceny jako wartość zapasu końcowego, zatem zapasy odzwierciedlają wartość rynkową w bilansie majątkowym.
W okresach wzrostu cen metoda FIFO prowadzi do zawyżonych zysków ponieważ koszt najstarszych, najtańszych
zapasów jest włączony do kosztu zapasów sprzedanych.
LIFO
UFO (last in, first out) - zakłada że zapasy kupione jako ostatnie są sprzedawane jako pierwsze
To niekoniecznie może być rzeczywisty przypływ zapasów w firmie.
W UFO zakłada się że najnowsze zapasy zostały sprzedane bez względu czy faktycznie zapas ten został sprzedany odbiorcy.
Koszt zakupu najstarszych zapasów wykazywany jest jako wartość zapasów na koniec okresu
UFO wykorzystuje najstarsze ceny jako wartość zapasu końcowego w bilansie majątkowym może się zasadniczo różnić od wartości rynkowej zapasów.
W okresach wzrostu cen metoda LIFO prowadzi do zaniżonych zysków ponieważ koszt najnowszych, najdroższych zapasów jest włączony jako pierwszy do kosztu zapasów sprzedanych.
Jeśli metoda LIFO jest korzystniejsza dla firm niż metoda FIFO to czemu firmy nie stosują wyłączenie LIFO?
Z kilku powodów: