7 (1297)

1. METODY ANALIZY EKONOMICZNEJ

A. PODSTAWY METODYCZNE

i. 1. IDENTYFIKACJA METOD

Analiza ekonomiczna w swej istocie polega na poznawaniu faktów i zdarzeń gospodarczych przez ich podział na elementy proste i zbadanie powiązań między tymi elementami, zwłaszcza zależności przyczynowo-skutkowych.

Podobnie jak każda dyscyplina naukowa, analiza ekonomiczna posługuje się odpowiednimi metodami badań. Są one produktem rozwijającej się teorii analizy ekonomicznej bądź zostały zapożyczone od innych nauk (statystyki, matematyki) i odpowiednio adaptowane do potrzeb analizy. Ogól metod analizy ekonomicznej można podzielić na dwie grupy:

-    metody ogólne,

-    metody specyficzne.

Istotą metod ogólnych jest formułowanie ogólnych zasad badania zjawisk gospodarczych ze szczególnym uwzględnieniem współzależności między nimi. Określają one sposoby podejścia do badanego problemu, ustalają kierunki czynności analitycznych, dają możność formułowania ogólnych wniosków. Do tej grupy metod można zaliczyć:

-    metodę indukcji (scalania), polegającą na przyjęciu kierunku badania od r awisk szczegółowych do ogólnych, od przyczyn do skutków, od czynników do wyników;

-    metodę dedukcji, czyli abstrahowania, zakładającą odwrotny kierunek ba-;ań niż metoda indukcyjna, a więc badanie wielkości ogólnych (syntetycznych)

■ '.jaśnianych następnie wielkościami szczegółowymi (analitycznymi).

Ogólne metody analizy wypracowane w teorii poznania są rozwijane i uzupełniane specyficznymi metodami adekwatnymi do obiektu, który jest przed-miotem analizy. Metody specyficzne, zwane też technikami analizy ekonomicznej. wykorzystywane są przede wszystkim do wymiernego wyrażania zależności między różnymi zjawiskami ekonomicznymi.

Wybór właściwej metody zależy od zadań, jakie zostały postawione przed analizą oraz od etapu badań analitycznych.