Podstawowe metody służące ujawnianiu śladów linii papilarnych.
Dla celów identyfikacyjnych zasadnicze znaczenie mają: ogólny układ linii papilarnych tworzących różne wzory; charakteiystyczne cechy szczegóły budowy zwane minucjami, krawędzie linii papilarnych; rozmieszczenie i kształt porów, bruzdy zgięciowe, poletkowa budowa skóry. Ślady linii papilarnych mogą być: naniesione i złożone z substancji potowo-tłuszczowych z wydzieliny z gruczołów potowych rozmieszczonych na powierzclmi skóry i innych substancji np. krwi; odwarstwione, gdy linie zabierają z jakiegoś podłoża dotychczasową substancję np. kurz i pozostawiają w to miejsce odwzorowane bruzdy; wgłębione, gdy linie stykają się z miękkimi podłożami plastycznymi, pozostawiając swe wyraźne odbitki. Ślady te na miejscu zdarzenia są ujawniane i zabezpieczane dla potrzeb procesu karnego najczęściej za pomocą takich metod jak: 1.) optyczno-fotograficzna -ujawnienie śladu strumieniem światła skierowanym pod odpowiednim kątem, następnie sfotografowanie; 2.) meclianiczna - zastosowanie i rozprowadzenie po powierzclmi przedmiotu, na którym mogą się znajdować ślady, za pomocą różnych pędzli z włosia, włókna, magnetycznego, warstwy proszku daktyloskopijnego zwykłego, ferromagnetycznego lub fluorescencyjnego np. bieli cynkowej, grafitu, sadzy, a następnie zabezpieczenie śladu na specjalnej folii daktyloskopijnej, która jest specyficznie spreparowana substancja czarna lub przezroczysta; 3.) fizykochemiczne i chemiczne - najczęściej spryskanie śladu roztworem ninhydryny, oddziaływanie na różne podłoża parami jodu, azotanem srebra, zastosowanie proszków ferromagnetycznych, sadzy itd..; 4.) inne, radioaktywna - oddziaływanie wiązką promieni lasera argonowego, laserem miedziowym na przedmioty metalowe, szklane, plastykowe, natomiast po ujawnieniu śladu jego sfotografowanie. Aby ujawnione ślady stały się wiarygodne, muszą zostać szczegółowo opisane w protokole oględzin, odpowiednio sfotografowane i zabezpieczone. W Polsce przyjęło się, że do dokonania identyfikacji osoby należy wskazać przynajmniej 12 cech wspólnych występujących w materiale dowodowym, którym jest zabezpieczony ślad na miejscu zdarzenia i na porównawczym czyli na pobranym na specjalnej karcie od osoby podejrzewanej o popełnienie przestępstwa. Wydając opinię bierze się także pod uwagę rodzaj i częstotliwość występowania określonych cech.