33814

I. WSTĘP

Obecny kształt polityczny i gospodarczy Europy ukształtowany po II wojnie światowej ukazuje organizm połączony wieloma wiąziami a zarazem odrębność narodową w granicach państwa.

Historia Europy po upadku cesarstwa rzymskiego może być również postrzegana, chociaż w dużym uproszczenia jako pasmo dążeń do jej zjednoczenia. Oczywiście cele i interesy władców historycznych różniły się zasadniczo od obecnego kształtu Unii Europejskiej i jej demokratycznych struktur. Zawsze jednak istniały elementy występujące jako łącznik, wyznacznik jedności Europy np. terytorium, religia.

Okres, gdy po raz pierwszy w erze nowożytnej znaczny obszar Europy został zjednoczony w ramach organizmu państwowego, był okres wczesnego średniowiecza a osobą stanowiącą o losach państw był Karol Wielki, twórca dynastii karolingów. Podbił i zjednoczył znaczny obszar dzisiejszej Francji, krajów Beneluksu, Niemiec, Włoch, Hiszpanii. Należy wskazać elementy łączące wtedy podbite ziemie. Po pierwsze osoba władcy, terytorium państwa, jedna religia chrześcijańska, uniwersalny język łaciński, ekonomia (jedność rozwoju na poziomie gospodarki wczesnofeudalnej).

Pomimo rozpadu jednego państwa Karola Wielkiego, w ciągu średniowiecza, aż do czasu wielkiego podziału religijnego i odkryć geograficznych w Europie rozpowszechniały się idee uniwersalizmu. Zawierały one w sobie dążenia do zachowania jedności kulturalno

-    ekonomicznej Europy pod przewodnictwem cesarzy 18ub papieży rzymskich. Przez kilka wieków średniowiecza większość krajów Europy osiągnęła równy poziom rozwoju gospodarczego i politycznego. Zachowana była duża jedność np:

-    jedność gospodarcza - prawie w całej Europie panuje gospodarka feudalna,

-    jedność kulturalna z podziałem na stany i dominującą rolą rycerstwa,

idee uniwersalizmu europejskiego, a nawet światowego głoszona przez niektórych

władców, filozofów,

język łaciński jako uniwersalny.

W późniejszych epokach idee uniwersalizmu średniowiecznego zostały zastąpione przez idee monarchizmu dynastycznego, który dla dynastii panującej próbuje pozyskać władzę łączącą jak największe terytoria Europy i na nich zaszczepić jednolite prawa polityczne i ekonomiczne, panujący - urzędowy język. Okres ten, to świetny okres wielkich rodów dynastii Europejskich np. Habsburgów.

W tym okresie, w zależności od powodzenia polityki dynastycznej dominuje kultura i język np. francuski, niemiecki. Politycznie dominują państwa z ustrojem monarchii absolutnej, z silną władzą centralną.

Istnienie wielkich, silnych państw na pozór dalekie jest od wspólnoty europejskiej, ale nadal możemy wyróżnić elementy łączące Europę chociażby poprzez kulturę, dążenie