7. własnoręczny podpis wystawcy weksla, jak również każdy znak, który według prawa i zwyczajów w miejscu wystawienia weksla wskazuje jego wystawcę
8. w wekslu trasowanym ponadto nazwisko osoby (nazwa firmy) która ma zapłacić (trasata). Pewne odchylenie jest dopuszczalne, jeśli chodzi o punkty 3, 4, 6. W braku bowiem oznaczenia terminu płatności weksel uważa się za płatny za okazaniem. Jeśli nie oznaczono miejsca płatności, uważa się za nie miejsce wymienione obok nazwiska trasata.
Weksel, w którym nie oznaczono miejsca wystawienia, uważa się za wystawiony w miejscu podanym obok nazwiska wydawcy.
W odniesieniu do terminu płatności weksla możemy stosować następujące określenia:
• płatny za okazaniem, tzw. płatny na żądanie,
• w pewien czas po okazania
• w pewien czas po dacie, np. 10 dni po dacie wystawienia,
• w oznaczonym dniu.
Inne określenie terminu płatności, lub kilku terminów powoduje nieważność weksla. Jeśli oznaczony dzień płatności weksla przypada w niedzielę lub dzień wolny od pracy, to wierzyciel może domagać się jego zapłaty w następnym dniu roboczym. Weksel płatny za okazaniem jest płatny przy przedstawieniu. Weksel winien być przedstawiony do zapłaty w ciągu roku od dnia wystawienia. Wystawca może jednak oznaczyć krótszy lub dłuższy termin, natomiast indosanci mogą terminy te jedynie skrócić (przez umieszczenie odpowiedniej klauzuli na wekslu). W przypadku nieprzedstawienia weksla do zapłaty w terminie ustawowym (ewentualnie skróconym lub wydłużonym) wygasa odpowiedzialność wystawcy weksla trasowanego i indosantów.
Skutki takie nie powstają w stosunku do akceptowania weksla trasowanego oraz wystawcy weksla własnego.
Jeśli data płatności nie została w wekslu ściśle ustalona, tj. w przypadku weksli płatnych za okazaniem i w pewien czas po okazaniu, wystawca ma prawo umieszczenia w wekslu klauzuli oprocentowania. Remitent otrzymuje wówczas sumę wekslową i odsetki, liczone od daty wystawienia weksla do daty płatności. W przypadku weksli płatnych w innych terminach klauzuli oprocentowania się nie umieszcza, gdyż istnieje możliwość obliczenia odsetek od sumy wekslowej już w momencie wystawienia weksli.
Dywidenda i polityka dywidendowa
Dywidenda - część zysku wypłacana akcjonariuszom. Polityka dywidend decyduje m. in. o wysokości i systematyczności wypłaty dywidend.
Polityka dywidend odzwierciedla decyzję właścicieli dotyczącą podziału zysku netto przedsiębiorstwa na dwie części o różnym przeznaczeniu:
1. wypłata dywidend - wiąże się z przekazaniem wypracowanego zysku właścicielom,
2. wzrost bieżącej wartości (ceny) akcji może, choć nie musi być związana z
zatrzymaniem zysku w firmie i przeznaczeniem go na inne cele rozwojowe.
Optymalna polityka dywidend winna pozwalać na zachowanie równowagi między bieżącymi wypłatami dywidend a wzrostem akcji spowodowanym przez zatrzymanie zysku w firmie. Optymalna polityka dywidend winna pomóc w ustaleniu takiego sposobu podziału zysku firmy, który zaspokoi potrzeby bieżące konsumpcji akcjonariuszy w postaci dywidendy, ale również pozwoli zaspokoić popyt przedsiębiorstwa na kapitał niezbędny do jego rozwoju i zwiększenia dochodów w przyszłości. Skutkiem określenia optymalnej polityki dywidend jest maksymalizacja ceny akcji firmy.
Teorie polityki dywidend (dotyczą wpływu polityki dywidend na kształtowanie się ceny akcji).
1. Teoria nieistotności dywidend.
2. Teoria "wróbla w garści".