34629

1253r Żmigród- Leszek III Biały 1257r Kraków- Bogusław V Wstydliwy 1280r Poznań- Przemysł II

W 1364 roku pojawia się w Krakowie policja targowa czyli tutnarze, inaczej sacarze. Do ich obowiązków należało niedopuszczanie do uboju zwierząt chorych i słabych, kontrola mięsa, eliminowanie mięsa poćwiartowanego o niewiadomym pochodzeniu i egzekucja zakazu wprowadzania w obręb murów miejskich nieoskórowanych półtuszy. Za niedopełnienie obowiązków krakowski tutnar mógł zostać wtrącony do wieży na 8 dni. Podobne instytucje powstawały w innych miastach, ich funkcjonariusze, np.: w Poznaniu nazywani byli cudzarami i stołowymi.

W roku 1811 w Księstwie Warszawskim powołano do życia Radę Lekarską, która miała nadzorować także produkty pochodzenia zwierzęcego. Rada ta wyznaczała fizyków, do obowiązków których należało próbowanie mleka i śmietany sprzedawanych na targach oraz oglądanie sprzedawanego mięsa.

Na Śląsku badanie mięsa powierzono lekarzom weterynarii w 1844 roku. W roku 1858 Zarząd Miejski Wrocławia przejął administrację rzeźni z rąk cechu rzeźników. Pierwsze wprowadzenie badania trychinoskopowego we wrocławskiej rzeźni to rok 1875. Od roku 1878 obowiązywało w nich jednolite prawo pruskie w zakresie badania mięsa i zwierząt rzeźnych oparte na ustawie z 1868 roku. Oceną mięsa zajmowali się, zaakceptowani przez starostów lekarze weterynarii I klasy, zaś nadzór nad targami spoczywał na barkach, wyznaczonych przez rejencje, powiatowych lekarzy weterynarii.

Władze carskie Królestwa Kongresowego (Dekret Carski Królestwa Kongresowego 1820 r.) nakazały budowę rzeźni w miastach, a w przypadkach koniecznych przewidziano stosowne subsydia państwowe. W okresie od roku 1830 do 1866 rzeźnie objęte były monopolem państwowym i podatkiem konsumpcyjnym. Później przeszły one ponownie pod zarząd miejski. Organizacja służby zdrowia z roku 1838 („Instrukcja dla asesora weterynaryjnego przy Urzędzie Lekarskim gubernialnym") wskazuje lekarzy weterynarii jako odpowiedzialnych za nadzór nad ubojem i obrotem mięsa. W przypadku ich braku, obowiązki policji targowej spoczywały na lekarzach medycyny. Ustanawiała ona również zasady uboju z konieczności i nakładała obowiązek utylizacji pozyskanego tą drogą mięsa w obecności lekarza weterynarii.

Od 1846 roku Szkoła Weterynaryjna w Warszawie wprowadza zajęcia z zakresu badania przed- i poubojowego zwierząt rzeźnych.

Gottlib Friedrich Heinrich Kuchenmeister (1821-1890)- do zarażenia człowieka tasiemcem uzbrojonym CTaenia solium) dochodzi po spożyciu mięsa świńskiego z wągrami (Cysticercus cellulosae). profesor zoologii Rudolf Leuckart-tasiemiec nieuzbrojony (Taenia saginata) rozwija się z wągrów w mięsie wołowym (Cysticercus inermis).

Richard Owen zaobserwował larwy włośnia krętego (Trichinella spiralis) w mięśniach człowieka. Cykl rozwojowy tego pasożyta opisał Ernst Friedrich Herbst (1803-1890). Do tego momentu objawy włośnicy kojarzono z tyfusem. Odkrywcą choroby w powiązaniu z jedzeniem mięsa świńskiego jest Friedriech Albert Zenker (1825-1895). Skutkiem postępu parazytologii lekarsko - weterynaryjnej było stopniowe wprowadzanie obligatoryjnego badania mięsa i zwierząt rzeźnych: Hiszpania (1859 r.), Portugalia (1863 r.), Prusy (1868 r.), Chile (1873 r.), Austro-Węgry (1888 r.), Włochy (1890 r.), Norwegia (1892 r.), Rumunia (1893 r.), Szwecja (1895 r.), Rosja (1904 r.) i Stany Zjednoczone (1905 r.).

Na Uniwersytecie w Monachium z inicjatywy Otto von Bollingera (1843-1909) i Maxa von Pettenkofera wprowadzono wykłady z zakresu zoonoz i badania mięsa („Sanitbtspolizei der menschlichen Fleischnahrung und den ouf den Menschen ubertragbaren Zoonosen” - O Policji sanitarnej badaniu mięsa konsumpcyjnego i transmisji zoonoz na człowieka). Uczeń Pettenkofera Robert von Ostertag (1864-1940) opracował nowoczesne prawo o higienie żywności, które weszło w życie 3 lipca 1903 roku w Niemczech. Jego największe dzieło, podręcznik akademicki, pŁ: "Lehrbuch ftir Fleischbeschauer", wydany w Berlinie w roku 1892, stał się kanonem i podstawą nauczania higieny środków spożywczych w wielu krajach, w tym także w Polsce.