związane ze sobą cząstki lub grudki rozpadające się pod wpływem lekkiego nacisku palcami, to jest on niespoisty.
Nazwa gruntów niespoistych zależy od procentowej zawartości frakcji o danych wymiarach i jest określana makroskopowo na podstawie wzrokowej oceny wielkości i ilości ziaren poszczególnych frakcji, zgodnie z poniższą tabelą:
nazwa gruntu |
zawartość frakcji [%] |
dodatkowe kryteria, uwagi | |||
> 2 mm |
> 0,5mm |
> 0.25mm | |||
Żwir |
Ż |
>50 |
- |
- |
fi £ 2% |
Pospólka |
Po |
50-10 |
>50 |
- |
fi* 2% |
Piasek gruby | |
Pr |
< 10 |
>50 |
- |
d.so > 0.5 mm |
Piasek średni |
Ps |
< 10 |
<50 |
>50 |
0.25 mm < dso £ 0,5 mm |
Piasek drobny | |
Pd |
< 10 |
<50 |
<50 |
d.so £ 0,25mm |
Piasek pylasty |
Pti |
< 10 |
< 10 |
< 10 |
f, £ 2% |
Rodzaj gruntów spoistych zależy przede wszystkim od zawartości w nim frakcji iłowej, a nazwa zależy ponadto od zawartości frakcji pyłowej i piaskowej.
Wyróżnia się cztery grupy gruntów spoistych, przy czym spoistość nadaje gruntom frakcja iłowa (patrz poniższa tabela).
Do ustalenia spoistości gruntu służą dwie próby: wałeczkowania (próba podstawowa) i rozmakania (próba uzupełniająca).
Warunki wykonania próby wałeczkowania i rozmakania określa norma PN-88/B-04481.
W celu określenia zawartości frakcji piaskowej należy wykonać próbę rozcierania gruntu w wodzie. W zależności od wyników poszczególnych prób dokładnie określamy nazwę gruntu spoistego zgodnie z poniższą tabelą:
Rodzaj gruntu, wskaźnik plastyczności lp i zawartość frakcji iłowej fi |
Rodzaj i nazwa gruntów w zależności od zawartości frakcji piaskowej |
Rozpoznanie stopnia spoistości gruntu | |||
Grunt I piaszczyste |
Grunt U pośrednie |
Grunt III pylastc |
próba wałeczko wania |
próba rozmakania |