34974

Łańcuch Tatrzański

Łańcuch Tatrzański jest makroregionem Centralnych Karpat Zachodnich. Od północy otacza go Obniżenie Orawsko-Podlialańskie, od południa Obniżenie Liptowsko-Spiskie. Na zachodzie koniec znajduje w widiach Wagu i Orawy.

Ryc. I. Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski do makroregionów według Kondrackiego.

Tatry mimo swej orograficznej zwartości dzielą się na dwa mezoregiony: Tatry Zachodnie i Tatry Wschodnie. Za granicę między nimi przyjmuje się przełęcz Liliowe i Dolinę Suchej Wody po stronie polskiej oraz Dolinę Ciclią po stronie słowackiej. W Tatr ach Wschodnich wyróżnia się Tatry Wysokie (w Polsce i na Słowacji) oraz Tatry Bielskie (w całości leżące na Słowacji). Granica Tatr Zachodruch i Wysokich przebiega przez Przełęcz Liliowe (1952 m), a Tatr Wysokich i Bielskich przez Przełęcz pod Kopą (1749 m). Spotykany czasem podział Tatr na Polskie i Słowackie ma znaczenie wyłącznie geopolityczne. Tatry sprawiają wrażenie wyniosłego masywu, bowiem zew^rsząd są otoczone głębokimi kotlinami, których dna leżą na wysokości 500 - 700 metrów n p.m. Ich wyniosłość podkreślają także głębokie doliny rzeczne. Cale pasmo otoczone jest rozległymi obniżeniami. W Tatrach przebiega europejski dzral wód.. Polska część Tatr leży w dorzeczu Dunajca, a także ze znaczna częścią Słowackich Tatr Wysokich należy do zlew^riska Morza Bałtyckiego. Pozostała część Słowackich Tatr Wysokich i Słowackie Tatry Zachodnie leżą w zlewisku Morza Czarnego. Granica państwa dzieli Tatry na dwie nierówne części. Do Polski należy ok. 175 krn2 czyli niespełna 25% ich ogólnej powierzchni.