Decyzje ostateczne mogą być zaskarżane na zasadach i w trybie określonym w odrębnych ustawach do sądu administracyjnego z powodu ich niezgodności z prawem
Przedmiotem kontroli wykonywanej przez sądy administracyjne mogą być jednak tylko te decyzje ostateczne, które:
• nie dotyczą spraw określonych w art. 5 ustawy p.p.s.a.;
• zostały wydane po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu, chyba że skargę wnosi prokurator lub RPO
W postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej stronami, zgodnie z art. 32 ustawy p.p.s.a., są skarżący oraz organ administracji publicznej lub inny podmiot wykonujący zadania publiczne na podstawie ustaw lub porozumień, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi
Skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeśli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub RPO Wyczerpanie środków zaskarżenia oznacza, że stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie p.p.s.a.
Skargi na decyzje i postanowienia (akty administracyjne) wnosi się do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie za pośrednictwem organu, który wydał decyzję lub postanowienie w ostatniej instancji. Organ administracji, po otrzymaniu skargi w terminie 30 dni ma obowiązek przesłać skargę wraz z odpowiedzią na nią do WSA
Co do zasady, jeśli przepis szczególny nie stanowi inaczej, posiedzenia sądowe są jawne, a sąd administracyjny orzeka na rozprawie