8. Komisja ponosi kolegialnie odpowiedzialność przed Parlamentem Europejskim. Zgodnie z artykułem 234 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament Europejski może uchwalić wotum nieufności w stosunku do Komisji. W przypadku uchwalenia wotum nieufności członkowie Komisji kolegialnie rezygnują ze swoich funkcji, a wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa rezygnuje z funkcji pełnionych w ramach Komisji.
Artykuł 18
1. Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną, za zgodą przewodniczącego Komisji, mianuje wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Rada Europejska może zakończyć jego kadencję zgodnie z tą samą procedurą.
2. Wysoki przedstawiciel prowadzi wspólna politykę zagraniczną i bezpieczeństwa Unii.
Przyczynia się. poprzez swoje propozycje, do opracowania tej polkyki i realizuje ją działając z upoważnienia Rady. Dotyczy to także wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony.
3. Wysoki przedstawiciel przewodniczy Radzie do Spraw Zagranicznych.
4. Wysoki przedstawiciel jest jednym z wiceprzewodniczących Komisji. Czuwa nad spójnością działań zewnętrznych Unii. Odpowiada w ramach Komisji za jej obowiązki w dziedzinie stosunków zewnętrznych i koordynację innych aspektów działań zewnętrznych Unii. W wykonywaniu tych obowiązków w ramach Komisji, i tylko w odniesieniu do tych obowiązków, wysoki przedstawiciel podlega procedurom regulującym funkcjonowanie Komisji w zakresie, w jakim jest to zgodne
z ustępami 2 i 3.
Komisja Europejska, organ wspólnotowy, który reprezentuje interesy Wspólnoty. Obecnie liczy 25 komisarzy.
mianowanych na 5 lat. Jako organ wspólny Wspólnot Europejskich (EWWiS. Euratom. EWG) powstała 1 lipca 1967, w
wyniku traktatu fuzyjnego, do tej pory każda w wymienionych organizacji miała swoją komisję lub jej odpowiednik.
W realizacji przyznanych jej uprawnień posiada duża samodzielność. Reprezentuje wspólnotowe interesy jako "strażniczka tr aktatów" i nie może uznawać instrukcji rządu jakiegokolwiek państwa członkowskiego, co łączy się z
immunitetem sądowym związanym (wr związku z pełnioną funkcją komisarz nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej w swoim kraju). Komisja Europejska ma charakter ponadnarodowy. Ma monopol
inicjatywy
legislacyjnej w zakresie I filaru UE. jest wykonawcą wspólnotowych aktów prawnych, decyduje w sprawach określonych przez traktaty. Jest odpowiedzialna politycznie przed Parlamentem Europejskim, składa coroczne raporty
generalne o działalności UE.
Duże znaczenie odgrywa przewodniczący. I tak np. W. Hallstcin (1958-1968) ukształtował jej ponadnarodowy charakter. J. Delors (1985-1994) przyczynił się do zintensy fik owiania prac nad tworzeniem Unii Europejskiej i
jej
rozszerzaniem na kolejne kraje. W latach 2000-2004 na czele Komisji Europejskiej stałR. Prodi (zatwierdzony w
1999). od listopada 2004 portugalski premier Jose Manuel Durao Barroso.
Najważniejszymi uprawnieniami Komisji są:
1) prawo do inicjatywy ustawodawczej, zgłaszania aktów prawnych - najważniejsze prawo Komisji, która posiada je
jako jedyna w zakresie polityki Wspólnot;
2) kontr ola nad stosowaniem prawa wspólnotowego przez państwa członkowskie lub określone przedsiębiorstwa W
wypadku, gdy dany podmiot nie stosuje danego aktu prawnego Komisja może wydać decyzję zmuszającą do stosowania prawa w określonym zakresie;
3) kompetencje wykonawcze - wydawanie aktów prawnych, zarządzanie funduszami (szczególnie funduszami stnikturahiymi) oraz dbanie o wykonanie budżetu;
4) w zakr esie stosunków zewnętrznych: Komisja reprezentuje Wspólnotę wobec państw trzecich lub organizacji międzynarodowych, uzyskawszy zgodę Rady Unii Europejskiej może również negocjować umowy z państwami bądź
organizacjami międzynar odowymi
Komisja - mimo. że jest egzekutywą UE. często mylnie nazywana jest rządem UE. W przeciwieństwie jednak do
rządów państw Komisja funkcjonuje kolegialnie, tzn. decyzje podejmowane są przez komisarzy wspólnie, którzy wspólnie odpowiadają za nie przed Parlamentem. Samodzielnie, żaden z komisarzy nie ma żadnych prerogatyw