35158

Bardzo praktycznym rozwiązaniem jest nałożenie na sędziego, w którego ojczystym języku toczy się

postępowanie przed ETS, obowiązku czuwania nad właściwym zredagowaniem tekstu orzeczenia, co

minimalizuje błędy językowe, które mogą mieć znaczenie przy interpretacji przepisów.

Językiem postępowania przed ETS jest, zgodnie z art. 29 ust. 2 Regulaminu ETS, język wybrany przez

skarżącego lub język sądu wnoszącego o wydanie orzeczenia wstępnego na podstawie art. 234 TWE.

Szczególną rolę w ustaleniu rzeczywistego znaczenia przepisów prawa wspólnotowego odgrywa

wykładnia językowa, ale o charakterze porównawczym. Polega ona na porównywaniu dwóch lub więcej wersji

językowych tekstu prawnego celem jego prawidłowego odczytania, a tym samym zapewnienia jednolitego

rozumienia prawa wspólnotowego we wszystkich państwach członkowskich. Jeśli okaże się, że różne wersje

językowe przynoszą inne rozwiązania, przyjęto następującą regułę kolizyjną: obowiązująca jest ta norma,

która wystarcza do osiągnięcia zamierzonego celu i jednocześnie najmniej obciąża podmioty indywidualne.

Dodać należy, iż przy dokonywaniu wykładni wskazane są badania komparatystyczne z językowego

punktu widzenia, nawet wtedy, kiedy norma czy przepis prawny wydają się klarowne. Zasada ta stosowana

jest zarówno, gdy ten sam termin jest używany we wszystkich wersjach językowych, ale jego znaczenie różni

się w poszczególnych systemach prawnych, jak i wtedy, gdy używane są różne terminy. Warta przytoczenia

jest tu sprawa 29/69, Stauder v. City of Ulm. W uzasadnieniu czytamy: „Jeśli jedna decyzja jest adresowana do

wszystkich państw członkowskich, konieczność jednakowego stosowania, nawiązując do jednakowej

interpretacji, powoduje, że nie można brać pod uwagę jednej wersji tekstu w izolacji, ale wymagana jest

interpretacja łączna na podstawie intencji autora i celu, jaki chce osiągnąć [...]. W tego rodzaju sprawie należy

zachować najbardziej liberalną interpretację, zakładając, że wystarczające jest osiągnięcie celów

wyznaczonych przez rozważaną decyzję. Nie można ponadto zaakceptować faktu, iż autorzy decyzji zamierzali

narzucić surowsze obowiązki na niektóre państwa członkowskie niż na inne”. Konsekwencją takiej decyzji ETS jest wskazanie, iż nawet w przypadku, gdy konkretna decyzja jest

adresowana do któregoś z państw członkowskich, musi ono rozważyć wszystkie wersje językowe, jeśli chce

mieć pewność, że właściwie rozumie ową decyzję. Należy brać pod uwagę, że tłumaczenia tekstów mogą