3. Podstawowe metody oceny projektów inwestycyjnych Metody oceny projektów inwestycyjnych można podzielić na:
► Metody heurystyczne,
► Metody obliczeniowe (bezwzględnej oceny opłacalności).
Przykładowe metody heurystyczne:
► metoda szacunku ekspertów,
► burza mózgów,
► analiza wartości,
► analiza systemowa.
Metody obliczeniowe:
Oproste stopy zwrotu,
Dmetody dyskontowe.
R -stopa zwrotu
K -korzyść wyrażona zyskiem netto I -nakłady inwestycyjne
Przedsięwzięcie jest opłacalne jeśli stopa zwrotu jest wyższa niż wskaźnik rentowności inwestycji w obligacje.
Metody dyskontowe:
► Teraźniejsza wartość netto (NPV),
► wewnętrzna stopa zwrotu,
► wskaźnik zyskowności.
DECYZJE DOTYCZĄCE PRZYJĘCIA LUB ODRZUCENIA PROJEKTU W ZALEŻNOŚCI OD NPV
Projekt należy przyjąć, gdy: |
Projekt należy odrzucić, gdy: |
Dyskontowej NPV > 0 |
NPV = 0 NPV < 0 |
Rzeczywista (wewnętrzna) stopa rentowności jest wówczas: | |
Wyższa od stopy granicznej wymaganej) |
Równa stopie granicznej Niższa od stopy granicznej wymaganej) wymaganej) |
Wiarygodne oszacowanie wartości rynkowej przedsiębiorstw lub ich części w podejściu dochodowym wymaga racjonalnego określenia:
- okresu prognozy,
- prognozy przyszłych dochodów,
- stopy dyskontowej,
- wartości rezydualnej.
Wzór określający wartość DCF jest ciągiem geometrycznym o stałym ilorazie W wariancie gdy CF jest stały w ciągu n lat to wartość danego rodzaju mienia bez wartości rezydualnej po przekształceniach wyniesie:
W
1
(1 + 0"
r
W przypadku gdy wszystkie wyrazy ciągu od CF1 do CFn będą sobie równe oraz n będzie dążyć do nieskończoności, to wówczas: