35489

wypełnia swoje podstawowe obowiązki prawne i etyczne, a w wybranych przypadkach wychodzi poza nie (np. uczestniczy w wybranym programie społecznym). Społeczna reakcja & najwyższy poziom społecznej odpowiedzialności, organizacja postrzega siebie jako obywatela społeczeństwa i aktywnie poszukuje możliwości wkładu w dobro społeczne. Państwo a społeczna odpowiedzialność: Rząd i organizacje wykorzystują różne metody w dążeniu do uzyskania wzajemnego wpływu. Oddziaływanie państwa: Regulacja bezpośrednia: stanowienie prawa i przepisów określających, co organizacje mogą. a czego nie mogą robić. W celu egzekwowania tych praw tworzone są specjalne agencje mające nadzorować i kontrolować prawne aspekty działalności gospodarczej. Regulacja pośrednia: poprzez ustawodawstwo podatkowe. Oddziaływanie organizacji: Osobiste kontakty i powiązania & np. wpływ na przywódców politycznych Lobby & wykorzystanie osób albo grup do formalnego reprezentowania firmy lub grupy firm wobec organów politycznych wcełu wywierania wpływu na proces legislacyjny. Komitety działań politycznych & organizacje powołane do zabiegania o środki i rozdzielania ich pomiędzy kandydatów ubiegających się o stanowiska polityczne. Przysługi i inne taktyki wpływu & np. łapówki, szantaż. Społeczna odpowiedzialność może być osiągana poprzez zarówno formalny, jak i nieformalny wymiar kierowania. Formalny: Stosowanie prawa: zakres, w jakim organizacja przestrzega aktów prawnych i przepisów lokalnych i międzynarodowych. Stosowanie norm etycznych: zakres, w jakim organizacja i jej członkowie przestrzegają podstawowych etycznych norm zachowania. Działalność filantropijna: świadczenia pieniężne lub inne na rzecz instytucji charytatywnych i godnych cełów. Nieformalny: Przywództwo i kultura organizacji: określenie postawy organizacji i jej pracowników przez kierownictwo. Uruchomienie ?dzwonka alarmowego?: ujawnienie przez pracowników nielegalnego lub nieetycznego postępowania innych członków organizacji. Organizacje powinny oceniać efektywność swoich praktyk dotyczących społecznej odpowiedzialności tak samo jak efektywność każdej innej strategii.

2.    Etyczny kontekst indywidualnych zachowań w organizacjach.

Etyka jest osobistym przekonaniem jednostki (osoby) o tym. czy czyjeś zachowanie, działanie czy decyzje są słuszne czy nie słuszne.

Etykę definiujemy w związku z jednostką ludzką - to ludzie mają etykę, organizacje jej nie mają. Podobnie to. co składa się na zachowanie etyczne, wygląda inaczej u różnych osób. Przykładem może być osoba znajdująca na ulicy portfel, która nie zawaha się przed schowaniem go do kieszeni, podczas gdy inna osoba czuje powinność oddania go do biura rzeczy znalezionych. Chociaż zachowanie etyczne jest takie w oczach tego. kto myśli o sobie jak o osobie postępującej etycznie, to zazwyczaj odnosi się ono do pewnego zachowania podporządkowanego pewnie ogólnie przyjętym normom społecznym. Natomiast zachowanie nieetyczne, nie mieści się w ogólnie przyjętych normach społecznych.

Etykę indywidualną określa wiele czynników łącznie. Ludzie zaczynają kształtować swoje normy etyczne już jako dzieci, w reakcji na swoje postrzeganie zachowania rodziców i innych osób dorosłych, jak i zachowań na jakie im dzieciom pozwalano. W miarę dorastania młodzi ludzie zaczynają również podlegać wpływom rówieśników, z którymi stykają się na co dzień. np. w szkole. W miarę wkraczania w wiek dojrzały życie ludzi kształtują i na ich przekonania etyczne i zachowania wpływają również dziesiątki ważnych zdarzeń, które ich osobiście dotyczą. Swój udział w kształtowaniu norm etycznych mają też wartości i normy moralne. Przykładem może być osoba, która na czełe swoich działań stawia korzyści finansowe a także osobisty awans przyjmie osobisty kodeks etyczny wspierający pogoń za bogactwem. Toteż taka osoba może być bezwzględna w działaniach o uzyskanie tych korzyści, niezależnie od kosztów jakie mogą one powodować dla innych. Natomiast dla innej osoby ważną wartością jest rodzina, osoba taka przyjmie inne normy etyczne.

3.    Społeczny aspekt funkcjonowania i rozwoju organizacji.

Jak się przekonaliśmy, w etykę wyposażone są jednostki. Same organizacje nie mają wprawdzie etyki, jednakże wchodzą w stosunki ze swoim otoczeniem w sposób, który często narzuca dylematy i