35620

urzędników służby cywilnej, pracowników państwowych czy samorządowych. Za organ społeczny uważa się taki organ, w skład którego wchodzą osoby traktujące swą pracę (działalność) w organie honorowo. Nie otrzymują one z tego tytułu stałego wynagrodzenia będącego podstawą ich utrzymania Mogą natomiast otrzymywać diety czy ekwiwalent za utracony zarobek, ale nie jest to równoznaczne z otrzymywaniem wynagrodzenia za pracę.

Ministerstwo jest zespołem pracowników państwowych, kierowanych przez ministra i powołanych do pomocy ministrowi w wykonywaniu jego zadań. W codziennej praktyce funkcjonowania ministerstwa sekretarz stanu, podsekretarz stanu, dyrektorzy departamentów i inni wyżsi urzędnicy działają samodzielnie, podejmując nie raz bardzo ważne rozstrzygnięcia i inne działania podejmowane są w imieniu ministra, realizując ustalone przez ustawy jego kompetencje jako naczelnego organu administracji rządowej.

Władztwo administracyjne. Administracja publiczna dysponuje możnością użycia bezpośredniego pr zymusu, będącą wynikiem posiadania przez państwo monopolu używania siły fizycznej, możnością stosowania władztwa. Państwo może udzielić władztwa- w zakresie przez siebie ustalonym- innym podmiotom sprawującym w oznaczonym zakresie administrację publiczną. Chodzi tutaj o samorządy różnego typu, czy iirne podmioty pełniące funkcję administracji publicznej w zleconym im zakresie. Władztwo to nazywa się władztwem administracyjnym (imperium). Pod tym określeniem rozumieć należy prawo użycia przymusu bezpośredniego przez organy administracyjne dla zrealizowania ich jednostronnych zarządzeń (rozstrzygnięć).

Organy (zakres działania i kompetencje (właściwości). Zakres działania wskazuje, jakimi sprawami ma się zajmować dany organ. O zakresie działania stanowi się zwykle w przepisach prawa tworzących dany organ. Przepisy o zakresie działania nie są wystarczającą podstawą do podejmow^rarua przez organ działań o charakterze władczym. Do podejmowania działań władczych konieczne są jeszcze przepisy upoważniające do takiego działania, a więc przepisy kompetencyjne. Przepisy kompetencyjne znajdują się zwykle w przepisach ustaw regulujących poszczególne dziedziny administracji publicznej. Właściwość pozwala na udzielenie odpowiedzi na pytanie, jaki podmiot administracji i jaki organ administr acyjny jest powołany do załatwiania spraw administracyjnych danego rodzaju. Dokładne określenie właściwości organu jest konieczne. Przestrzeganie właściwości stanowi bezwzględny obowiązek organu. Należy bowiem zakładać, iż właściwy organ ma fachowy personel i potrzebne wyposażenie do tego, aby podejmować prawidłowe rozstrzygnięcia danej kategorii spraw.

Organy (rodzaje właściwości). Właściwość rzeczowa dotyczy przydzielonych danemu organowi kategorii spraw; Właściwość miejscowa, zwana też terytorialną, dotyczy przestrzeni działania organu, Właściwość instancyjna zakłada wielostopniową organizację administracji i rozstrzyga, którego stopnia organ jest właściwy do załatwiania sprawy. Ustalenie, jaki organ jest organem I instancji przesądza z kolei o tym, jaki organ jest organem II instancji; Właściwość funkcjonalna odnosi się do określenia, który z wewnętrznych organów danego podmiotu jest właściwy do załatwienia danej sprawy. Z reguły jest to kwestia wewnętrznej regulacji prawnej w ramach danego podmiotu. Przepisy prawa mogą wymagać, aby daną sprawę załatwiała osoba będąca organem.