35925

Brunon z Kwerfurtu (974-1009)

-    sekretarz Ottona III, pochodzący ze znakomitego rodu niemieckiego.

-    porzuci) karierę dworską i wstąpił do zakonu benedyktyńskiego w Rzymie.

-    popierał akcje nawracaiua Prusów, obowiązki misjonarskie były tłem jego podróży. Zginął męczeńsko z rąk pogan.

Twórczość literacka:

-    Drugi żywot św. Wojciecha, biskupa praskiego i męczennika (1004)

Posiada podstawowy trzon informacji z pierwszego żywota, jednak widoczne są znaczne odmienności treściowe. Pojawiają się dygresje o tematyce religijnej (modlitwa pochwalna do Boga), moralno-budujące (apologia męczeństwa) i historyczne (epizod dotyczący Ottona II. zamieszki w Czechach) wyeliminowano drastyczne epizody: spór w Monte Cassino, radość po usłyszeniu obelgi przesłanej z Pragi. W jednej z form (krótszej) swojego dzieła nie uwzględnił cudów i wizji.

Ujęcie bohatera z sposób dynamiczny, pozwalający uchwycić zmienność charaktem i psychologiczną złożoność. Przenikanie opisu cnót i wad ( opis ojca jako ' męża znakomitego' i ‘człowieka średniej miary')

Mimo cudownych cech Wojciecha dowiadujemy się, iż zaiuedbywał naukę, lubił zabawy i figle. Odmiana moralna następuje po wyniesieniu go na biskupa. Autor ukazuje walkę Wojciecha z przyzwyczajeniami z młodości -duchowe zmagania pokazują model świętości opary na heroizmie. Święty jest człowiekiem prawdziwym, skruszonym, walczącym ze złem wewnętrznym. Pokazanie męczeńskiej śmierci różni się od tego jak przedstawił ją Kanapariusza. Wojciech lęka się śmierci, walczy przerażony z własnym tchórzostwem.

Kompozycja utworu ma zarys vita i passo, napisany został stylem kwiecistym, zbliżonym do retorycznej sztuki mowy trudnej. Występuj bogata metaforyka, porównania, epitety, zdania wielokromie złożone.

-    Żywot Pięciu Braci Męczenników (1003-1006) opowiada o tragedii rozegranej w Eremie, i dziejach misji i losach dtrześcijańskich misjonarzy benedyktyńskich.

Utwór łączy elementy vita, passo oraz zespół cudów. Jawne zaangażowanie narratora. emocjonabiość w wątkach biograficznych, wartość lustoryczno-dokiunentacyjna.

Schemat trzyczęściowy: wstęp (topika skromności, zapowiedź treści opowiadanie (modlitewna stylizacja, zakończenie ( miracula oraz porównanie Benedykta i Jana)

Część natTacyjna utworu dzieli się na fragmenty opisujące wydarzenia sprzed misji (ukazujące okoliczności jej powstania) ukazujące losy misjonarzy oraz przebieg męczeństwa.

Zamknięciem utworu jest cykl opowieści o cudach

-    List do króla Henryka II (1009) Utwór zawiera obszerne fragmenty dotyczące Bolesława Clirobrego i prezentujące przesłanki jego polityki, rozbieżnej z polityką niemieckiego władcy. Bnmo opowiada się po stronie Bolesława i apeluje, by Henryk zaprzestał walk z polskim władcą, który jest przykładnym chrześcijaninem oraz protektorem misji wśród pogan. Tekst jest pełen zabiegów retorycznych. Autor z jednej strony zapewnia adresata o swojej sympatii i obdarza go komplementami. Z drugiej zaś - wygłasza emocjonalne i patetyczne oskarżenia oraz wezwania do popraw)’ stosunków z Clirobrym.

Wykwintny styl. zgodna kompozycja, formuły powitalne.