35932

Dziejopisarstwo: jest jedną z form piśmiennictwa historycznego w średniowieczu, zapoczątkowane zostało w VI w. a następnie kontynuowane w XI-XIL

Cediy kroniki średniowiecznej VI w. :

-    koncepcja historii opatia na wiedzy bezpośredniej (ex visione • widzenie przedmiotu, uczestnictwo i obserwację) oraz pośredniej (ex auditu - przekaz ustny pochodzący od danej osoby)

-    przekonanie, iż wydarzenia dziejowe są wynikiem opatrzności Bożej (providenta). a świadkowie cudownych zdarzeń są wynikiem nadprzyrodzonej ingerencji.

-    wydarzenia przeszłe stanowią wzór moralny, budujący, pobudzających do działali dla teraźniejszych, stąd obojętny stosunek do dat. jeśli nie były one powiązane z ważnymi ze względów religijnych zdarzeniami (np. rocznica śmierci świętego)

• uzasadniona anachroniczność przekonanie o ciągłości dziejów, mieszanie realiów rozmaitych epok (zdarzenia przeszłe miały wpływ na przyszłe i na odwrót)

Historia Franków Grzegorz z Torus O pochodzeniu i dziejach Gotów Kasjodor

O pochodzeniu i dziejach Gotów i królestwie Swenów i Wandalów Izydor z Sewilli

Historia kościelna narodu angielskiego Bed Wielebny Historia Longobardów Paweł Diakon Cediy kroniki średniowiecznej XI-XII w.:

-    historyk mógł zajmować postawę krytyczną i samodziebią wobec przekazów źródłowych (dokonywał ocenie, porównywał ze sobą) osłabiło to rolę autorytetu.

-    rozwinęły się różne formy dziejopisarstwa:

•    roczniki (annes)

•    żywoty (vitae)

•    gęsta (opowiadające o czynach cesarzy, królów, książąt, wodzów, czasem duchownych : Dzieje Aleksandra Wielkiego Kallisthene. Żywot Ludwika VI Suger opat Saint Denis)

•    kroniki świata (mające charakter uniwersalny, rozpoczęte od momentu stworzenia świata), kroniki narodowe (historia państwa)

•    kroniki lokalne (prowincji, miast, klasztorów)

•    kroniki wojen ( wyprawy krzyżowe Dzieje franków i pielgrzymów jerozolimskich. Wyprawa Jerozolimska Robert le Moin)