36220

Krzysztof Opaliński

(ur. 1609, zm. 7 grudnia 1655) - poeta, satyryk, dramatopisarz, katolik od 1637 wojewoda poznański, jeden z przywódców opozycji magnackiej przeciw Władysławowi IV i Janowi Kazimiercowi.

W 1644 stał na czele polskiego poselstwa do Paryża. Byl wysłannikiem króla, zastępował go podczas zawarcia małżeństwa per procura z Ludwiką Marią Gonzagą i przywiózł młodą królową do Polski. Podczas potopu szwedzkiego poddał Wielkopolskę Szwedom (1655)

Razem ze swoim bratem Łukaszem Opalińskim studiował w Akademii Lubrańskiego w Poznaniu (1620-1625). Następnie w latach 1626-1630 przebywał za granica (min. Leuven, Orlean, Padwa). Po powrocie do Polski objął stanowisko starosty śremskiego. Rozpoczął także aktywny udział na scenie politycznej. W 1637 r. przejął pozycję wojewody poznańskiego po zmarłym wuju Janie Opalińskim. W 1647 roku odkupił miasteczko Sieraków od swojego brata Łukasza i przeprowadził się tam. W 1650 otworzył pierwsze gimnazjum wspólnie z Janem Amosem Komeńskim. W kolejnych latach współzawodniczył z Bogusławem Leszczyńskim o starostwo nad Wielkopolską. Kiedy w 1648 r. W Polsce wybrano Jana Kazimierza jako króla, dołączył do opozycji przeciwko niemu Zmarł w 1655 r. we Włoszakowicach w wieku 45 IaL Pochowany razem ze swoim ojcem w katakumbach kościoła w Sierakowie. W 1995 r. sarkofag przeniesiono do Zamku w Sierakowie.

Autor znanego i wielokrotnie wznawianego w XVII w. zbioru Satyry, albo Przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszczę należące (1650). Nie zachowały się komedie i tragedie przeznaczone dla teatru szkolnego Opalińskiego. Także Listy Kszysztofa Opalińskiego do brata Łukasza 1641-1653 (1957).