36346

Gdy tylko mógł słyszeć skrzypki, czy to na dożynkach, czy to na weselu jakim, to już dla uiego było wielkie święto.

[gdy tylko muku_suyśeć_skśypk'i | ćy to na dożynkny | ćy to na veselu_iak'im | to juź_byuo v'elk'e śf ento ||]

W polszczyźnie przełomu tysiącleci wyrazy obce przestają być obce. f£_polśćyźńe pśeyomu tyśoncleći vyrazy opce pśestajo byś_opce ||]

I liob był człowiekiem prawym, sprawiedliwym i unikał zła. [y_'tr byu cuov'ek'em pravym, sprav'edlivym i uńikau zua ||]

Jego błękitne oczy zdawały się przewiercać ua wylot pustą papieru.

[iego buer)k'itue oćy zdavauy śe pśevierca;j_ „na vylot pusto kartkę pap'cru ||]

KOARTYKULACJA

t - występowanie w artykulacji jakiejś głoski ruchów (lub układów) narządów mowy właściwych głosce lub głoskom sąsiednim.

• Np. spółgłoski wymawiane w sąsiedztwie głoski u uzyskują zaokrąglenie wargowe, którego im brak, gdy są wymawiane np. w sąsiedztwie głosek

a, o, e.

• Zjawisko koartykulacji obserwować można np. w takich formach wyrazowych, jak:

o vus o x^uf< o mus o uvaga o uras