KB0010

trudnił się nie tylko sztuką pisarską, ale i zdobieniem ksiąg, na to mamy dowody. Jednym z nich jest wspomniany już inkunabuł 233 Biblioteki Jagiellońskiej, który jeszcze w 1484 r. ozdobił wedle ówczesnej mody i opatrzył banderolą ze swoim podpisem.

W

*    .i.,..

	<t»;4	'ul
	s O	I

1

V3

■A

\ \ ’ \ , * * 1

A!

A.-?-

*** ifjnwu M

) A^} L '

h>

®o

CV

Fig. 3 • DOLNY MARGINES KARTY 48. KODEKSU BEHEMA

Ale nie jest to prawdopodobnie jedyne jego dzieło. Edward Chwa-lewik [12] podaje, że wśród 256 inkunabułów w bibliotece klasztoru karmelitów w Krakowie znajduje się „parę iluminowanych przez Baltazara Behema”. Byłoby oczywiście rzeczą niezmiernie ważną i pożądaną zbadanie dekoracji owych inkunabułów. Niestety biblioteka karmelicka ucierpiała podczas okupacji i dotąd nie udało mi się dotrzeć do wzmiankowanych przez Chwalewika rękopisów. Prawdopodobnie widniał na nich, podobnie jak na inkunabule 233, własnoręczny podpis Behema, bo jakżeby inaczej przyszło Chwalewikowi na myśl przypisywać mu autorstwo ich dekoracji. Jeśli tak, to na podstawie obszerniejszego i z różnych lat pochodzącego materiału porównawczego można by ocenić produkcję malarską Baltazara Behema, który dotychczas był przez polskich historyków uważany wyłącznie za pisarza i notariusza.

13