3659

Sokrates w rozmowie z Diotymą tak samo jak Agaton twierdzi ł e Eros jest pi&ny i dobry, a Diotyma tak jak on wczeaiej zaprzeczał! temu. Sokrates stwierdził e jeśli nie jest pi&ny i dobry, bo musi być szpetny i z $. Diotyma sugeruje, e tak wcale nie musi być Mięlzy jednym i drugim jest jeszcze stan pośredni, tak jak shszne mniemanie jest pomięizy wiedzą i niewiedzą

Eros nie jest takć bogiem. Bogowie są szczękiwi, ponieważ są pi dni i dobrzy, a Eros taki nie jest. On pragnie tylko bycia pidnym i dobrym, ponieważ mu tego brak. Jednak Eros tak b nie jest czbwiekiem, jest "wielkim duchem, mój Sokratesie. Cał sfera duchów jest czymś    pośrednim    pomięizy    bogiem a    tym, co

śiiertelne" ([7],    202d)    . Stefan    Okofcw    w swojej wersji

""Simposion" okreda Erosa jako "potęaego demona", który zajmuje pośrednie miejsce mięlzy    bogami i    ludśi.    Eros jest    tbmaczem

pomięizy bogami i lud mi,    który bogom ofiary    i    modlitwy    zanosi, a

ludziom rozkosze i bski.

Eros jest synem Penie (Biedy) i Dorosa (Dostatku). Został poczdy na przyję:iu w dniu urodzin Afrodyty. Kiery Doros upił się nektarem i spał w ogrodzie Zeusa, wykorzystać to Penia, która chciać mieć z nim syna, pob^b się przy nim.

Eros Przede wszystkim to wieczny biedak; daleko mu do delikatnych rysów i do pi&nośi, jak się niejednemu wydaje; niezgrabny jest, jak potyrcze wygląla, boso chodzi, bezdomny po ziemi się wala, bez posieli sypia pod progiem gdzieś albo przy drodze, dachu nigdy nie ma nad gbwą bo taka już jego natura po matce, e z biedą chodzi w parze. Ale po ojcu goni za tym co pifcne i co dobre, odwańy,    zuch, tęi myśiwy, zawsze jakieś wymyśa

sposoby, do rozumu dąp, dać sobie rady potrafi, a filozofuje cafe ycie, straszny czarodziej, truciciel czy sofista; ani bóg; ani cz bwiek" ((7),    204c-d) . Ojciec jego jest mąlry, a matka

niem^ra, on zaś jest pośrodku m^rośi i gfcpoty. Jest filozofem, który dąy do mibśi - tego co pifcne, ponieważ taka jest jego natura.

Sokrates myśał    e Eros jest pifcny ponieważ "Z tego, co

mówisz, uwaam, eś brał za Erosa przedmiot mibśi, a nie mi b ść samą I dlatego ci się Eros taki cudny wydawał Tak, przedmiot mibśi jest naprawdę pifcny, subtelny, skoózony i doskona £. Ale to, co kocha wygina inaczej, o tak jakem ci powiedziać" ([7], 204b-c) . W thmaczeniu Okobwa ten sam fragment tak brzmi: "Dlatego to, jak sąlzę Eros wydał ci się pilniejszym, bo istota kochana jest rzeczywiśie pifcną wykwintną doskonałą boską istota zaś która kocha ma inną zupehie postać jak to tylko wy ja ś i fem" .

Wczeaiej zostab powiedziane, b Eros jest rozpatrywany jako proces - kochanie i jako bóg. Poprzednicy, którzy wyg fes zali mowy przypisywali Erosowi wćśiie cechy doskona b, opisują: boga mibśi. Platon zaś okreśa Erosa jako demona, który jest pomięizy ludśi i bogami. Mi b ść rozpatruje jako proces - dąenie do pifcna i wyra nie oddziela przedmiot kochania i podmiot kochania.

Eros powoduje, e ludzie chcą posiadać dobro i pifcno., _a kiedy już bęlą je mieli, to bęlą szczęśiwi. Posiadanie dobra i szczęśia jest wspólne wszystkim ludziom, jednak roni ludzie