Lizyna |
Lys |
HjN— CHz-CH;?-eH3—CH2—CH-C00H HH2 |
Arginina |
Arg |
h2n yjH—CHj-CHa-CHa-CH-COOH HN NH2 |
I listy dyna |
His |
CH^-CH-COOH HN^jN ŃH2 |
Aminokwasy kwaśne 1 ich amidy | ||
Kwas asparaginowy |
Asp |
HOOC—CH2—CH-COOH ŃH? |
Asparagina |
Asn lub Asp-NH2 |
H2N -OC — CH2-CH-CCCH ŃHj |
Kwas glutaminowy |
Glu |
HOOC-CU2—CHa-CH-COOH HH2 |
glutamina |
Gin lub Ghi-NHj |
H2N -CO—CHj—ch2-ch-cooh HH2 |
Stała Michaelisa (A^,) -jest to takie stężenie substratu, przy którym szybkość reakcji enzymatycznej iest równa połowie szybkości maksymalnej (V„.x) tej reakcji. Stała ta jest wyrażana w molach na dm’ i określa powinowactwo enzymu do substratu: im jest mniejsza, tym powinowactwo jest większe, natomiast duża wartość tej stałej mówi o małym powinowactwie enzymu do substratu.
Wartość stałej K™ dla większości enzymów przyjmuje wartości z zakresu 10'* do 10-' mol/dm*
Vmai[S]
V =
Równanie Michaclisa-Mcntcn opisuje zależność szybkości reakcji od stężenia substratu: [*$]
Postać Km = [S] jest matematycznym zapisań definicji stałej Michaelisa. Analizując równanie Michaelisa-Menten można dojść do wniosku, iż przy stałym stężeniu enzymu, szybkość reakcji w pewnych granicach zależy od stężenia substratu, na wykresie zależności szybkości reakcji od stężenia substratu widać że:
• przy niewielkim stężeniu substratu w stosunku do stężenia enzymu, pojawia się zależność liniowa, między stężeniem substratu a szybkością reakcji, ta sytuacja odpowiada reakcji kinetycznej pierwszego rzędu opisywanej równaniem v = k[A]
• w przypadku dużego stężenia substratu, szybkość reakcji zbliża się do jej maksymalnej wartości i stężenie substratu nie ma wpływu na szybkość reakcji, sytuacja ta odpowiada kinetyce zerowego rzędu opisywanej równaniem v = k. Tego typu reakcja ma miejsce w przypadku całkowitego wysyccnia enzymu sub strat cm.
Co wpływa na stałą Michaelisa:
• rodzaj i stężenie substratu
• tąnpęrątiirą