36910

rcsorbowany jest przez układ oddechowy .

Ołów jest metalem wydalającym się z organizmu powoli, dlatego następuje jego kumulacja w tkance kostnej i narządach. Transportowany przez krew odkłada się w kościach w postaci fosforanu Pb3(P04)2. również w narządach miąższowych oraz w ośrockowym układzie nerwowym.

Działanie toksyczne:

-    uszkadza procesy syntezy hemoglobiny.

-    negatywnie wpływa na funkcjonowanie szpiku kostnego i wątroby,

-    obniża poziom witaminy D w organizmie.

-    łączy się z grupami enzymów i białek powodując zmiany we krwi i naczyniach.

-    wpływa na poziom żelaza w organizmie, wywołuje anemię zaburzając biosyntezę hemoglobiny,

-    zatrucia ołowiem mogą być ostre jak i przewlekłe. Częściej spotykane są zatrucia przewlekłe, które początkowa objawiają się poprzez bóle głowy, pobudliwość, następnie pojawia się ostra kolka. tzw. ołowicza. Następstwem przewlekłego zatrucia ołowiem może być uszkodzenie mózgu, które pozostawia tiwałc zmiany, zwłaszcza u dzieci charakteryzujące się opóźnionym rozwojem

W ciężkich przypadkach zatrucia ołowiem występują objawy śpiączkowe lub psychiczne, niekiedy kończące się zejściem śmiertelnym.

Silną trucizną jest czteroetylek ołowiu (C2H5)4Pb, który jest doskonale wchłaniany przez skórę, a który powoduje ciężkie uszkodzenia układu nerwowogo.

U roślin ołów^r zaburza metabolizm, ponieważ lokując się w korzeniach ogranicza możliwość pobierania innych składników'. Wzrost ilości ołowiu w glebie wpływ a niekorzystnie na mikroorganizmy glebowe, hamując proces rozkładu materii organicznej.

Rtęć.

♦ Właściwości ogólne i biochemiczne.

Zmienność postaci występowania (ciekła i gazowa). Silne pow^rinow^ractwo do związków z siarką oraz do związków i substancji organicznych Latw^ra loUiość w formie pierwiastkowej.

Łatwo lobie: Hg°. (CH0:Hg

Łatwo rozpuszczalne w wodzie: Hg_;.. HgCl_:

Trudno rozpuszczalne kompleksy organiczne.

♦ Zachowanie i transport w środowisku.

Biologiczna metylacja w biosferze.

♦ Procesy nagromadzania w organizmie (najbardziej narażone organy) i sieciach troficznych.

Koncentracja w narządach miąższowych oraz w^r tkankach twardych.

Drogi przedostawania się do organizmu:

-    rtęć i jej związki są wchłaniane przez układ oddechowy, skórę i przewód pokarmowy. Pary rtęci łatwo resorbują się przez pęcherzyki płucne:

-    rtęć przenika przez łożysko do płodu.

Działanie toksyczne: przy ostrym zatruciu parami rtęci występują w płucach odczyny zapalne i zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (wzmożona pobudliwość). Przy zatruciach przewlekłych występują również zaburzana ośr odkowego układu nerwowego, objawiające się drżeniem kończyn, zmianami osobowości, stanami depresji, a w ciężkich przypadkach halucynacjami.

Zatr ucie solami nieorganicznymi następuje głównie po icli doustnym przyjęciu. Jony rtęci przy wyższych dawkacli działają żrąco na przewód pokarmowy. Hg odkłada się wówczas w ner kach i watr obie. skąd powoli jest wydalany. Ostrym zatruciom tow^zyszą wymioty, bóle żołądka, biegunka, później uszkodzone na ek.

Dawka anicrtclna wynosi ok. Ig.

Arsen.

Właściwości

Ar sen jest mełaloidem, jego wzór chemiczny to As. ł\vorzy związki na -III, +III i V stopni utlenienia. Ze względu toksykologicznego znaczone mają jego połączenia zarówno nieorganiczne, jak i organiczne. Zyskał on sobie miano ..kr óla trucizn". Związki arsanr w przeszłości były stosowane w celu usuwania przeciwników politycznych