38342

lekcji - dla utrwalenia omawianego na niej głównego zagadnienia , lecz również po zakończeniu poszczególnych tematów cząstkowych

•    Należy zwracać uwagę na sposób i formę wyrażania myśli przez dzieci i młodzież w celu wdrożenia uczniów do poprawnego formułowania wypowiedzi zarówno ustnych jak i pisemnych

5.    Zasada trwałości wiedzy uczniów

•    Należy odpowiednio ukierunkować zainteresowania uczniów i wytworzyć pozytywne motywy uczenia się, w momencie zaznajamiania uczniów z nowym materiałem nauczania

•    Należy organizować zajęcia tak, aby uczniowie brali w tym procesie jak najbardziej aktywny udział

•    Ćwiczenia mające na celu utrwalenie przerobionego materiału można stosować dopiero po sprawdzeniu czy wszyscy uczniowie dobrze zrozumieli ów materiał

•    Ważną formą utrwalania jest systematyzowanie wiadomości połączone z samodzielnym ich odtwarzaniem przez uczniów

•    Należy wdrażać uczniów do teoretycznej i empirycznej weryfikacji omawianych praw, zasad, reguł naukowych

•    Systematyczna kontrola wyników nauczania połączona z oceną ich pracy, wpływa korzystnie na trwałość wiedzy

6.    Zasada operatywności wiedzy uczniów

•    Należy stwarzać sytuacje, w których dzieci nie tylko przyswajają i odtwarzają wiadomości i umiejętności, ale przede wszystkim posługują się nimi w pracy szkolnej i pozaszkolnej w sposób planowy i świadomy (uczeń musi wykazać inicjatywę i pomysłowość)

•    Zasada ta obejmuje reguły akcentujące potrzebę wdrażania dzieci i młodzieży do dostrzegania, formułowania i samodzielnego rozwiązywania określonych problemów teoretycznych i praktycznych

•    Uczniowie: analizują problem, formułują hipotezy, opracowują plan działania, wykonują go, sprawdzają i oceniają uzyskane rezultaty

7.    Zasada wiązania teorii z praktyką

•    Przygotowuje dzieci i młodzież do racjonalnego posługiwania się wiedzą teoretyczna w różnorakich sytuacjach praktycznych, do przekształcania otaczającej rzeczywistości

•    Myślenie rozwija się najskuteczniej, a treści nauczania są przyswajane najtrwalej, gdy uczniowie przechodzą samodzielnie od praktyki do teorii, a zwłaszcza od teorii do praktyki

•    Aktywność poznawcza uczniów wzrasta i rozwija się systematycznie, kiedy uczą się oni posługiwać posiadaną wiedzą przy zdobywaniu nowej wiedzy

•    Aktywizowaniu działalności poznawczej uczniów sprzyja łączenie poznania z działaniem, wyrabianie umiejętności i nawyków umysłowych, łączenie ich z umiejętnościami i nawykami ruchowymi