Dla określenia ram czasowych procesu harmonizacji i implementacji prawa wspólnotowego Rząd Rzeczypospolitej Polskiej przyjął 31 grudnia 2002 roku jako datę gotowości Polski do członkostwa w Unii Europejskiej.
Polityka wspólnotowa w dziedzinie nauki i badań realizowana jest poprzez wieloletnie ramowe programy badań i rozwoju technologicznego. Jej celami są: zwiększanie międzynarodowej konkurencyjności przemysłu europejskiego, rozwój potencjału naukowo-technicznego, poprawa warunków życia obywateli UE oraz pomoc w realizacji innych polityk wspólnotowych. Założenia Piątego Programu Ramowego (5 PR) na lata 1998-2002 przewidują również przeciwdziałanie bezrobociu jako jeden z priorytetów polityki naukowo-technicznej UE. Podstawą prawną tej polityki stanowi rozdział XV Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Traktat z Maastricht). Artykuł 130 (g) stwierdza, że w dążeniu do osiągnięcia powyższych celów Wspólnota będzie prowadzić następujące działania, które uzupełniają działania prowadzone w państwach członkowskich:
• realizacja programów badań, rozwoju technologicznego i projektów pilotażowych poprzez wspieranie współpracy pomiędzy przedsiębiorstwami, ośrodkami badawczymi i uniwersytetami,
• wspieranie współpracy w dziedzinie wspólnotowych badań, rozwoju technologicznego i projektów pilotażowych z krajami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi,
• rozpowszechnianie i wykorzystywanie wyników wspólnotowych działań w zakresie badań, rozwoju technologicznego i projektów pilotażowych,
• stymulowanie szkolenia i przemieszczania się badaczy we Wspólnocie.
Polska w pełni podziela założenia, priorytety i cele polityki wspólnotowej w obszarze „Nauka i badania”. Dlatego też Polska zadeklarowała gotowość do przystąpienia do Piątego Programu Ramowego.
Program PHARE
Pierwszy program pomocy finansowej PHARE (Poland-Hungary Assistance to Restructuring of their Economies), który był początkowo pomyślany dla wspierania przekształceń gospodarczych na Węgrzech i w Polsce, a następnie i w innych państwach Europy Środkowej i Wschodniej. Program ten został utworzony Rozporządzeniem Rady w roku 1989.
Głównym celem programu PHARE w latach 1990-97 było wspieranie procesu transformacji na drodze do demokracji i gospodarki rynkowej. Środki PHARE były wykorzystywane na różnorodne cele, m.in.: inwestycje w dziedzinie infrastruktury, wspieranie zmian w dziedzinie legislacji, dostosowanie struktur administracyjnych, tworzenie społeczeństwa obywatelskiego.
W ramach Nowej Orientacji PHARE, wynikającej z Decyzji Rady Europejskiej w Luksemburgu w 1997 r. o podjęciu procesu rozszerzania Unii Europejskiej i rozpoczęcia wiosną 1998 r. negocjacji z Polską w sprawie akcesji, podstawowym priorytetem i celem Programu jest przygotowywanie Polski do członkostwa w Unii Europejskiej. Przyznane Polsce fundusze PHARE zostały ukierunkowane na takie priorytetowe cele gospodarcze jak: restrukturyzacja i prywatyzacja przemysłu, rozwój małych i średnich przedsiębiorstw,
2