implementacji prawa wspólnotowego i w rezultacie unieważnienie bezprawnych konsekwencji naruszenia prawa wspólnotowego.
4. Chociaż prawo wspólnotowe wymaga, by państwa członkowskie ponosiły odpowiedzialność z tytułu strat i szkód wyrządzonych podmiotom indywidualnym wskutek naruszenia prawa wspólnotowego, do którego doszło z ich winy, warunki od spełnienia których zależy prawo do uzyskania odszkodowania zależą od charakteru naruszenia prawa wspólnotowego, któiy doprowadziło do wyrządzenia szkody. W przypadku państw członkowskich, które nie zdołały wywiązać się z wynikającego z art.189 [249] ust. 3 TWE obowiązku podjęcia środków koniecznych do osiągnięcia celu wyznaczonego przez dyrektywę, pełna skuteczność powyższej reguły prawa wspólnotowego wymaga, aby istniało prawo do odszkodowania jeżeli spełnione są następujące warunki: po pierwsze, nakazany przez dyrektywę skutek powinien przyznawać prawa podmiotom indywidualnym; po drugie, powinna istnieć możliwość ustalenia treści powyższych praw na podstawie przepisów dyrektywy; po trzecie, powinien istnieć związek przyczynowy pomiędzy naruszeniem obowiązku ciążącego na państwie a szkodą. Wobec braku wspólnotowych regulacji, państwo członkowskie ponosi odpowiedzialność z tytułu wyrządzonych przez nie szkód, zgodnie z regułami prawa krajowego dotyczącymi odpowiedzialności odszkodowawczej. Niemniej jednak, warunki materialne i formalne określone w prawie krajowym nie mogą być gorsze od warunków dotyczących podobnych roszczeń wysuwanych w sprawach wewnętrznych oraz nie powinny być tak sformułowane, aby praktycznie uniemożliwić lub nadmiernie utrudnić uzyskanie odszkodowania.
Podstawy wyroku:
1. Zarządzeniami z dnia 9 lipca i z dnia 30 grudnia 1989, [...], Pretura di Vicenza (w sprawie
C-6/90) i Pretura di Bassano del Grappa (w sprawie C-9/90) skierowały do Trybunału kilka pytań z wnioskiem o wydanie orzeczenia wstępnego na podstawie art.177 [234] TWE, co do interpretacji art.189 [249] ust. 3 TWE oraz Dyrektywy Rady nr 80/987/EEC z 20 października 1980 (OJ 1980 L283, str.23).
2. Powyższe pytania podniesiono w związku z postępowaniem wszczętym przez Andrea
Francovich oraz Danielę Bonfaci i in. przeciwko Republice Włoch.
3. Celem Dyrektywy nr 80/987, nie naruszając korzystniejszych przepisów obowiązujących
w państwach członkowskich, jest zagwarantowanie pracownikom minimalnego poziomu ochrony na szczeblu wspólnotowym w razie niewypłacalności ich pracodawcy. W szczególności, zapewnia ona szczególne gwarancje dotyczące wypłaty niezaspokojonych roszczeń płacowych.
2