Przedstawienia zwierząt
Inny przykład występowania zdobień występuje na bursztynowych figurkach, które są prawdopodobnie związane z kulturą Maglemose lub przynajmniej z mezolitem i zostały wykonane już w bardziej naturalny sposób, chociaż nie wszystkie różnią się pod względem kształtu czy gatunku. W przedstawieniach fauny istotną rolę odgrywa m.in. niedźwiedź. Jednak większość bursztynowych zabytków ma niepewne pochodzenia, więc i ich kontekst maglemoski jest raczej niepewny.
Pierwsze wizerunki zwierząt były przedstawiane oczywiście już w paleolicie. Były to przede wszystkim malowidła naskalne bądź na kamiennych płytach. Ornamenty geometryczne, tak bardzo powszechne w mezolicie, można odnaleźć już w końcowej fazie paleolitu, zwłaszcza w kulturze magdaleńskiej. Wykonywano wtedy nieskomplikowane ryty geometryczne, więc wizerunki zwierząt były początkowo bardzo proste i mało realistyczne.
Z obszaru technokompleksu północnego pochodzi kilka bursztynowych rzeźb zoomorficznych. Figurki są w większości bardzo realistyczne i przedstawiają przede wszystkim zwierzynę łowną: łosie, jelenie, dziki i niedźwiedzie.
Statuetka niedźwiedzia z RosenMose (Dania) ozdobiona została wieloma geometrycznymi znakami w okolicach tułowia i głowy. Na ter. Polski również znaleziono podobne figurki m.in. konika z Dobiegniewa, dzika z Gdańska oraz sławnego niedźwiedzia ze Słupska
Znaki geometryczne i zoomorficzne wykonywane były także na narzędziach. Przykładem tego mogą być motyki z Ystad (Szwecja) i Skalstrup na Zelandii (Dania). Na przedmiocie z Ystad widnieją geometryczne znaki ułożone w formie szachownicy oraz dwa ryty zwierząt o zgeometryzowanych kształtach.
Na stan. Pobiel 10 odkryto sztylet rogowy wykonany z poroża jelenia o długości 22 cm. Znajduje się na nim wizerunek kozła o zachowanych proporcjach.