Istotną cechą rytuału jest to, że nadawcą i odbiorcą komunikatu symbolicznego jest cała społeczność.
W rytuale nie ma podziału na widzów i aktorów, publicznie odprawiony rytuał potwierdza normy i wartości.
Rytuał potwierdza w ten sposób hierarchię statusów i daje legitymizację na pełnienie ról w czasie świeckim. Jest zatem uwierzytelnieniem władzy, potwierdzeniem istniejącego statusu quo.
Rytuał musi być odgrywany stosownie do ścisłych formułowanych reguł, gdzie nie ma miejsca na niespodzianki i wszystko znajduje się pod kontrolą.
Rytuał jako działanie symboliczne aby został zinterpretowany w odpowiedni sposób, musi się odbywać w ściśle określonej przestrzeni i czasie.
Czas codzienny - świecki, przerywany czasem świętym. Życie świeckie upływa w czasie linearnym. Czas świętym - w nim odgrywany jest rytuał, toczy się koliście.
Kluczowe dla właściwego odczytania komunikatu rytuału jest odegranie go w określonej przestrzeni. Chodzi tutaj o przestrzeń, której przypisuje się specyficzną wartość (rytuały narodowe).