Zręby wiedzy o żywieniu sięgają do początków medycyny i dietetyki. Dzięki papirusom Ebersa, wiadomo, że w XV w p.ne. Egipcjanie wyróżniali niektóre pokarmy jako szczególnie wartościowe i lecznicze, dostrzegając związek między objadaniem się a niestrawnością i występowaniem chorób.
W starożytnej Grecji o żywności traktowali:
Asklepiades.
Arystoteles.
Empedokles.
- Pitagoras,
Hipokrates „ojciec medycyny'' (460-359 r.p.n.e.) Zdrowa dieta daje skuh tylko w powiązaniu z normalnym trybem życia, a ludzie otyli mają skłonność do umierania wcześniej niż ludzie smukli”.
Wiedzę o żywności i żywieniu utrwalano w wielu księgach:
■ Kanon medycyny Avicenny (XI w.),
■ „Reginem Sanitatis" (XII w.) wierszowane dzieło Szkoły Lekarskiej z Salemo.
■ Diet ary of Healdi A. Boorda (XV w.),
■ Pierwsza książka kucharska -De honesta voluptate. bibliotekarz watykański Baptisto Platina (XV w.).
PARACELSUS (1492-1541) wybimy uczony z zakresu medycyny, uważany za prekursora toksykologii, twierdził: Wszystko jest trucizną i nią nie jest; tylko dawka decyduje, czy coś jest trujące.
XVIII wiek
□ Pokarm po spożyciu ulega spaleniu.
□ Podczas oddychatua zostaje dostarczona odpowiednia ilość tlenu i wydalony dwutlenek węgla.
□ Wytwarza się ciepło.
□ Skonstruowanie kalorymetru.
Teoria spalania
A.L Lavoisier w 1777 r. ogłasza prace z zakresu spalania składników pokarmowych w żywym organizmie. Ustalono, że pokarm po spożyciu ulega spalaniu, a podczas oddychania zostaje dostarczona odpowiednia ilość tlenu i wydalony powstający w czasie spalania dwutlenek węgla. Jednocześnie w wyniku tego procesu wytwarza się ciepło, którego ilość Lavoisier z Laplace m zmierzyli w specjalnie skonstruowanym kalorymetrze. Do początku XX wieku był to jedyny miernik wartości odżywczej pożywienia a w zasadzie wartości energetycznej.
XIX wiek
□ Odkrycie białka, (materiał budulcowego organizmów żywych).
□ Poznanie natury i roli biologicznej aminokwasów, składników mineralnych i witamin.
□ Poznanie budow7. kaloryczności i działania thiszczów w organizmie.
□ Wyjaśnienie znaczenia biologicznego poszczególnych węglowodanów,
□ Opracowano zalecane normy żywieniowe,
□ zwalczono lub ograniczono schorzenia: pelagra. krzywica, beri-beri, gnilec. kseroftalmia oraz u niemowląt i dzieci zaburzenia we wzroście.
W ostatnich latadi rozwijają się badania w zakresie ■ interakcji składników odżywczych.