40714

jest rozpadaniem atomów. Istnieje ineskończona ilość światów bo nieskończenie wiele atomów. Pierwsza przyczyna jest poza naszymi możliwościami poznaiua. Wiedza rozumna jest wiedzą prawdziwą, bo jest o atomach. Wiedza ciemna jest złudna i stwarza pozory.

Materializm ■ kierunek lub kierunki w filozofii wyprowadzające realność istniejących bytów z ich zachowali i procesów, po świadomość włącznie, tj. z materii. W teorii poznania przyjmują istnienie świata przedmiotoweao niezależnie od woli i świadomości podmiotu poznającego i uznają jego poznawalność za proces naturalny, nie wymagający interwencji innych sił lub bytów.

Pitaaoreiczycy - jedynym sposobem odczytania świata rzeczywistego jest paradygmat matematyczny, liczba oddaje właściwości fizyczne rzeczy. Elipsa, hiperbola, klasyfikacja liczb, trójkąt pitagorejskL Ząjmowali się muzyką bo jest ona źródłem proporcji liczbowych. Wysokość dźwięku proporcjonalna do prędkości z jaką porusza się ciało. We wszechświecie istnieje muzyka, bo wszystko co się msza wydaje dźwięk. Oni odkryli kulistość Ziemi. Kula jest doskonała. Wszechświat otoczony jest próżiuą. Planety poruszają się w wyniku siły wewnętrznej która drzemie w środku. Planety poruszają się po określonych torach więc na świecie panuje porządek.

II. Okres humi9iisfvczr\v od V wieku pne - krytyka starych struktur przy wchodzeniu Grecji w okres demokracji ateńskiej.

Sofiści V pne, wędrowni nauczyciele, nauka w sensie praktycznym, nie praktykowali wiedzy dla wiedzy tylko dla praktycznych korzyści, byli emdytami, nauczyć ludzi korzystać ze słowa, pobierali opłaty za nauki.

Pfotdgoras - czołowy sofista, nauka powinna być o umiejętności zarządzania domem i państwem, dialektyka. etyka, retoiyka. człowiek-głównym przedmiotem zaimętesowaii - ..Człowiek miarą wszechrzeczy" ^Nie istnieje i prawda. Jest tyle rodzajów dobra ilu ludzi Rzeczywistość względna. Prawda zależy od ludzi, nie jest obiektywna. Ten ma rację, kto potrafi przekonać innych. Słowo silmeisze zwycięża. Ważne jest jak formułujemy poglądy.

Platon i Arystoteles uważali to za pejoratywne, bo każdy ma prawo dostępu do wiedzy. Wartością człowieka nie jest wiedza tylko mota a mota jest w człowieku. Wartościowy jest ten kto propaguje wiedzę, nadaje jej charakter egalitarny.

Każdy człowiek żyje w odmiennym świecie (relatywizm kosmologiczny), co wynikać miało z tego. iż poszczególne jednostki odbierają inne wrażenia, a tylko one stanowiły dla sofistów rzetelne źródło poznania. Sofiści uważali też że poglądy są względne bo np. dla jednego choroba jest złem a dla lekarza dobrem. W mowie, prawie, moralności i religii istnieją tylko konwencje. Jeśli się już ustali te normy to trzeba je przestrzegać.; Gorgiasz stworzył teorię estetyki

Mimezis - naśladowanie izeczywistości. Sztuka jest źródłem iluzji bo tworzy to co jest wynikiem naszej wyobraźni, subiektywnych odczuć. Gdyby świat istniał to mógłby być poznany. Nie istnieje więc nie możemy o nim mówić.

Katharsis - oczyszczenie. Sztuka uwalnia emocje będące w nas.

Sokrates 469-399 pne, główny przeciwnik sofistów (przeciwstawiał się relatywnej koncepcji prawdy i krytykował ich za to że nauczali za pieniądze), był posądzony o bezbożność bo podważał istnienie plejady bóstw (nie istnieje Bóg tylko dajmomony czyli bóstwa opiekuńcze), demoralizator młodzieży. Rada Pięciuset była pół na pół. Mógł żałować i sam wyznaczyć sobie karę. On wyznaczył 1 minę co było za mało. Potem 30 min i wygnanie do miejsca zasłużonych. Radę to rozjuszyło. Chociaż w mowie obrończej udowodnił swą niewinność, skazano go na śmierć przez wypicie cykuty. Nie zrezygnował ze swoich przekonali, wyrok w 399 pne. Nie skorzystał z możliwości przygotowanej ucieczki, lecz. powołując się na powagę praw ateńskich zażył truciznę. Dyskutował do końca z uczniami, uzasadniając koncepcję nieśmiertelności duszy Sokrates przeszedł do legendy. Wiedza jednoznaczna z cnotą. Zwolennik elitaryzmu, nie egalitaryzmu. Sokrates chodził i nauczał, wiemy o nim z Dialogów Platońskich. Sokrates rozmawiał z pojedynczym człowiekiem. Koncepcja indywidualistyczna. Od duszy zależy szczęście człowieka, a nie od kariery, sławy czy bogactwa. Odrzuca wszelką wiedzę o świecie. Tylko człowiek jest dla niego ważny, w człowieku szuka prawdy. Najważniejsza jest wiedza o sobie samym ..poznaj samego siebie". Filozofia jest trwała bo jest wiedzą o sobie. Metoda elenktyczna (negatywna) - zabierał głos. który me miał narzucać rozmówcy racji. Uznawał że rozmówca ma rację. Nie wyprowadzał go z błędu. Zadawał przemyślne pytania i zbijał w dyskusji doprowadzając tezy rozmówcy do absurdu. Tą drogą rozmówca odchodził od swoich poglądów aż zaprzeczał temu co mówił na początku.; Metoda inajeutyczna (jak twierdził odziedziczył ją po matce, która była położną) - uważał że sam niczego nie wie. ale dyskutując pozwala, aby w rozmówcy "narodziła się" wiedza, co jest możliwe, ponieważ każdy człowiek ma w swym umyśle wiedzę wrodzoną (natywizm. racjonalizm genetyczny), i przez odpowiednie pytania można ją z niego wydobyć. Sokrates dalej pytał i szukał prawdy. Uważał że ..zło wynika z niewiedzy". W' przeciwieństwie do sofistów, twierdził że istnieje powszeclina i obiektywna prawda. Wyrocznia w Delfach obwieściła, że jest on najmądrzejszym człowiekiem na świecie. choć Sokrates uważał, iż "wie, że nic nie wie".

Haton - 427-347 pne, uczeń Sokratesa, właściwie Arystokles, pochodził z rodziny arystokratycznej, od małego miał styczność z nauką. Zainteresowany polityką i państwem. 18-26 lat to przyjaźń z Sokratesem. Opisywał jego idee. propagował je. Napisał dialog ..Obrona Sokratesa". Był uosobieniem cnót które propagował Sokrates. Był wierny mu do końca, po śmierci Sokratesa wyjechał do Italii, podróżował przez 10 lat. W wieku 40 lat założył pod Atenami w gaju poświęconym Akademosowi Szkołę Platońską czyli pierwszy uniwersytet. Nauki ścisłe - matematyka podstawą wymaganych umiejętności („Komu matematyka jest obca niech tutaj nie wchodzi"). W Akademii zajmowali się różnymi dziedzinami. Jednym z najzdolniejszych uczniów był Arystoteles. On odszedł z Akademii gdy w wieku 81 lat zmarł Platon. Platon zmarł w wieku 81 lat. a 81=9 do kwadratu a więc coś szczególnego.

Jego filozofia pod wpływem Sokratesa i Kratylosa (uczeń Heraklita). Platon uznał że fakt iż poznąjemy świat przez zmvsłv sprawia, iż wiedza nie jest pewna. Rzeczy postrzegalne nie są pewne, są przypuszczeniem. Rzeczy dają nam pozory rzeczywistości, a nie dają nam wiedzy pewnej. Wiedza jest wątpieniem. Absurdalne jest szukanie wiedzy o świecie, jeśli ińe mamy wiedzy o sobie. Wiedza o sobie jest źródłem wiedzy o świec ie.

Platon szukał idei Idee = eidos (forma, kształt) są przedmiotem naszych pojęć Źródłem wiedzy są pojęcia, pojedyncze idee Nadał im charakter transcendentny, niezależny od nas. (Przykład: Każdy kot jest kotem, ale nie każdy jest tym samym kotem. Możemy rozpoznać kola w każdym jego przedstawieniu jeśli znamy pojęcie. Ale ten kot którego mamy pojęcie me istnieje. Posługujemy się więc bytem. ideą. Odnosząc się do kota posługuje się pojęciem. Jeśli wiem czym jest kot w ogóle to mogę odróżnić kota od czegoś co kotem nie jest.) To co jedne i tożsame jest źródłem tego co rzeczywiste, więc idee są tvm co realne i rzeczywiste. (Parabola mitu o

2