38948

68

ROZDZIAŁ JO. PODSTAWOWE PROCEDURY WEJŚCIA I WYJŚCIA

W swoim działaniu funkcja ta jest w zasadzie identyczna do wywołania: printf (*/,s\n, argument); jednak prawdopodobnie będzie działać szybciej. Jedynym jej mankamentem może być fakt, że zawsze na końcu podawany jest znak przejścia do nowej linii. Jeżeli jest to efekt niepożądany (nie zawsze tak jest) należy skorzystać z funkcji fputs() opisanej niżej lub wywołania printf (7,8, argument)

Więcej o funkcji puts()

Funkcja fputs

Opisując funkcję fputs() wybiegamy już troclię w przyszłość (a konkretnie do opisu operacji na plikach), ale warto o niej wspomnieć już teraz, gdyż umożliwia ona wypisanie swojego argumentu bez wypisania na końcu znaku przejścia do nowej linii:

#include <stdio.h>

int main(void)

{

fputsCHello vorld!\n", stdout); return 0;

>

W chwili obecnej możesz się nie przejmować tym zagadkowym stdout wpisanym jako drugi argument funkcji. Jest to określenie strumienia wyjściowego (w naszym wypadku standardowe wyjście standard output).

Więcej o funkcji fputs()

Funkcja putchar

Funkcja putchar() służy do wypisywania pojedynczych znałam'. Przykładowo jeżeli chcielibyśmy napisać program wypisujący w prostej tabelce wszystkie liczby od 0 do 99 moglibyśmy to zrobić tak:

#include <stdio.h>

int main(void) { int i - 0;

for (; i<100; ++i) {

/* Nie jest to pierwsza liczba w wierszu */

if (i 7. 10) {

putchar(’ ’);

>

printf("%2d", i);

/* Jest to ostatnia liczba w wierszu */ if ((i % 10)—9) { putchar(^ł\n^ł);

>

>

return 0;

>

Więcej o funkcji putcliar()