39000

122

ROZDZIAŁ 17. WSKAŹNIKI

Ostatnią funkcją jest funkcja ca!loc(). Przyjmuje ona dwa argumenty: liczbę elementów tablicy oraz wielkość pojedynczego elementu. Podstawową różnicą pomiędzy funkcjami mal-loc() i calloc() jest to, że ta druga zeruje wartość przydzielonej pamięci (do wszystkich bajtów wpisuje wartość 0).

Tablice wielowymiarowe

1	2	3
4	5	6
7	8	9

Rysunek 17.4: tablica dwuwymiarowa w rzeczywistości tablica ze wskaźnikami do tablic

W rozdziale Tablice pokazaliśmy, jak tworzyć tablice wielowymiarowe, gdy ich rozmiar jest znany w czasie kompilacji. Teraz zaprezentujemy, jak to wykonać za pomocą wskaźników i to w sytuacji, gdy rozmiar może się zmieniać. Załóżmy, że chcemy stworzyć tabliczkę mnożenia:

int rozmiar; int i;

int “tabliczka;

printf("Podaj rozmiar tabliczki mnożenia: ");

scanf("%i", ^rozmiar); /* dla prostoty nie będziemy sprawdzali,

czy użytkownik wpisał sensowną wartość •/

tabliczka ■ malloc(rozmiar * sizeof *tabliczka);    /• 1 •/

for (i ■ 0; Krozmiar; ♦♦!) {    /• 2 •/

tabliczka[i] = malloc(rozmień: * sizeof “tabliczka);    /• 3 •/

}    /• 4 •/

for (i - 0; i<rozmiar; ♦♦i) { int j;

for (j ■ 0; j<rozmiar; ♦♦j) { tabliczka[i][j] = (i+l)*(j+l);

>

>

Najpierw musimy przydzielić pamięć- najpierw dla "tablicy tablic" (1) a potem dla każdej z |x>dtahlic osobno (2-4). Ponieważ tablica jest typu int* to nasza tablica tablic l>ę-dzie wskaźnikiem na int* czyli int**. Podobnie osobno, ale w odwrotnej kolejności będziemy zwalniać tablicę wielowymiarową:

for (i = 0; icrozmiar; ++i) { free(tabliczka[i] );

>

free(tabliczka);

Należy nie pomylić kolejności: po wykonaniu free(tabliczka) nie będziemy mieli prawa odwoływać się do tabliczka [i] (lx> wcześniej dokonaliśmy zwolnienia tego obszaru pamięci).