39002

124

ROZDZIAŁ 17. WSKAŹNIKI

określone miejsce w pamięci. A ponieważ funkcja ma swój adres®, to nie ma przeszkód, aby i na nią wskazywał jakiś wskaźnik.

Deklaracja wskaźnika na funkcję

Tak naprawdę kod maszynowy utworzony po skompilowaniu programu odnosi się właśnie do adresu funkcji. Wskaźnik na funkcję różni się od innych rotlzajów wskaźników. Jedną z głównych różnic jest jego deklaracja. Zwykle wygląda ona tak:

typ.zuracanej.wartości (•nazwa.wskaźnika)(typl parametrl, typ2 parametr2);

Oczywiście parametrów może być więcej (albo też w ogóle może ich nie być). Oto przykład wykorzystania wskaźnika na funkcję:

ffinclude <stdio.h>

int suną (int a, int b)

{

return a+b;

>

int main O

(

int (•wsk.suma)(int a, int b); wsk.suna ■ suma;

printf("4*5“Xd\n", wsk.suma(4,5)); return 0;

>

Zwróćmy uwagę na dwie rzeczy:

1.    przypisując nazwę funkcji bez nawiasów do wskaźnika automatycznie informujemy kompilator, że chodzi nam o adres funkcji

2.    wskaźnika używamy tak, jak normalnej funkcji, na którą on wskazuje

Do czego można użyć wskaźników na funkcje?

Język C jest językiem strukturalnym, jednak dzięki wskaźnikom istnieje w nim możliwość “zaszczepienia*' jK-wnych obiektowych właściwości. Wskaźnik na funkcję może być lip. elementem struktury — wtedy mamy lxardzo prymitywną muniastkę klasy, którą dobrze znają programiści, piszący w języku C++. Ponadto dzięki wskaźnikom możemy tworzyć mechanizmy działające na zasadzie funkcji zwrrotnej'. Dobrym przykładem może być np. tworzenie sterowników, gdzie musimy poinformować różne podsystemy, jakie funkcje w naszym kodzie służą do wykonywania określonych czynności. Przykład:

8truct urządzenie { int (*otuorz)(void); void (‘zamknij)(void);

>;

int moje.urzadzenie.otworz (void)

{

®Tak naprawcie kod maszynowy utworzony po skompilowaniu prognunu odnosi się właśnie do adresu funkcji.

"Funkcje zwrotne znalazły zastosowanie głównie w programowaniu GUI