przepływ kapitału lub pracowników do kraju A gdzie płace i stopy procentowe są wyższe co prowadzi do niższej podaży krajowej ale wyższego popytu krajowego. Różnica MN wskazuje na liczby migrantów bądź wielkość kapitału płynących z kraju B do kraju A.
Odpływ pracowników powoduje presję na zwiększenie płac a odpływ kapitału na zwiększenie stóp procentowych. Wyższe ceny czynników produkcji prowadzą do niższego popytu i zwiększonej podaży. Różnica Pa wskazuje na liczby migrantów lub na wielkość wywożonego kapitału z kraju B do kraju A. Ta liczba migrantów lub kapitału jest równa popytowi na zagraniczną pracę lub kapitał.
Kraje A i B są wyraźnie w innej pozycji w procesie integracji. Kraj przyjmujący ma korzyści netto KFw. Kraj wysyłający B ma straty netto USI. Jest to różnica między stroną inwestorów a pracodawców z korzyści migracyjnych pracowników. Podział dobrobytu zależy od alokacji korzyści z przepływów migrantów bądź oszczędzających za granicą.
EFEKT_V_Z_l_NXEG_RACJI_URYNKÓW_ICAPITĄŁOAyYCH_^DJ^_l_NTE_G_R_UiĄCYCJHI_SJ_Ę
Przedmiot teorii Integracji.
1. liberalizacja czynników produkcji w tym rynku kapitałowego i konsekwencja takiego przedsięwzięcia w zakresie: dobrobytu społecznego, podziału dobrobytu pomiędzy poszczególne grupy społeczne, cen czynników produkcji, bilansu płatniczego oraz inne efekty,
2 wzajemne relacje między rynkiem dóbr i ryzykiem czynników produkcji w fazie tworzenia wspólnego rynku.
Generalnie integracja czynników produkcji prowadzi do lepszej alokacji kapitału i pracy. W wyniku tego procesu wzrasta dobrobyt w integrujących się krajach w PNN (produkt narodowy netto). Podstawowe efekty liberalizacji to:
1. Zmienia się proporcja podziału dochodów między 2 główne kategorie:
> dochody płacowe,
> dochody od kapitału w obydwu krajach.
2. Możliwość czasowego pogorszenia bilansu płatniczego w wyniku liberalizacji rynków kapitałowych. Pogorszenie bilansu płatniczego może rekompensować napływ kapitału w celu tworzenia jednostek produkcyjnych.
3. efekt restrukturyzacyjny tzn., że integracji rynków czynników produkcji (w tym kapitału) może ułatwić restrukturyzację towarzyszącą procesom liberalizacji handlu w unii celnej.
4. efekt kreacji i przesunięcia strumieni kapitału i pracy. Polega to na tym, że będą napływały inwestycje z krajów nieczłonkowskich. W efekcie przesunięcia chodzi o reorganizację produkcji wewnątrz unii celnej.
5. efekty dynamiczne - wywołane wzmocnieniem konkurencji między podmiotami i zwiększeniem korzyści skali.