43699

PUBLIKOWANIE AKTÓW NORMATYWNYCH

Ustawy i    inne akty normatywne    zawierają    reguły postępowania po-

wszechnie obowiązujące, tzn. takie, które odnoszą się do wszystkich. Wszyscy "_sż mogą być zainteresowani w poznaniu ich treści. Państwo chcąc wymagać od obywateli    przestrzegam a przepisów    powinno    im umożliwić zapoznanie

RS z nimi

Celowi temu służy publikowanie (ogłaszanie) aktów^r normatywnych.

Akty normatywne publikowane są w specjalnych organach prasowych, przeznaczonych wyłącznie do tego celu.

Podstawową rolę odgrywają:

1)    Dziennik ustaw,

2)    Monitor Polski.

Oprócz nich ukazują się dzienniki urzędowe poszczególnych ministerstw, przeznaczone    do ogłaszania    instrukcji i podobnych    aktów. Dziennik Ustaw

i Monitor Polski noszą nazwę organów promulgacyjnych.

Kolejne numery Dziennika Ustaw (Dz. U.) i Monitora Polskiego (M.    P.)

ukazują się nieregularnie,    w miarę    potrzeby.    Decyduje o    tym    ilość materiału

normatywnego.

Ogłoszenie aktu normatywnego w organie promulgacyjnym nie tylko ma na celu umożliwienie zapoznania się z nim, ale ma zarazem charakter prawny. Ogłoszenie jest mianowicie z reguły warunkiem ważności aktu normatywnego. Ustawa czy rozporządzenie nie obowiązują, jeśli nie zostały uprzednio we właściwej    formie ogłoszone.    Wynika    to min    z reguły, że

akt normatywny wchodzi    w życie    po upływie 14    dni    od    dnia ogłoszenia,

chyba że sam stanowi inaczej.

W Dzienmku Ustaw'    publikuje    się:    a)    ustawy,    b) rozporządzenia, c)

w niektórych przypadkach uchwały Sejmu.

W Monitorze Polskim ogłasza się pozostałe akty normatywne: a) uchwały, b) zarządzenia.

Powołując się na jakiś przepis prawny należy przytoczyć źródło, w którym opublikowany został akt normatywny, numer kolejny i pozycję. Na przykład: Art. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. nr 41. poz. 324).

Urzędowe    opublikowanie    aktu normatywnego    nie    jest oczywiście równo

znaczne z rzeczywistym zapoznaniem społeczeństwa z zawartymi w nim przepisami,    trudno byłoby    bowiem wymagać    od    przeciętnego obywatela

regularnego czytania Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego. W tych przypadkach, w których państwu    szczególnie zależy    na    pow^rszecluiej znajomości

przepisów, wykorzystane zostają środki masowego przekazu (prasa codzienna i periodyczna, radio, telewizja). Za ich pośrednictwem przepisy są komentowane, wyjaśniane. Tak było np. z kodeksem drogowym, którego powszedniej znajomości wymaga interes społeczny.