495

Obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą i powrócił do kraju, nie wydaje się władzom obcego państwa. To samo dotyczy cudzoziemców korzystających z prawa azylu.

3)    Polskie prawo kamę może być stosowane do cudzoziemca, który popełnił przestępstwo za granicą, w dwóch prcypadkach:

a)    jeśli prcestępstwo jest skierowane pnteciwko interesom państwa polskiego, polskiego obywatela, polskiej osoby

prawnej lub innej polskiej jednostki organizacyjnej,

b)    jeśli przestępstwo, bez względu na jego charakter, jest w polskim prawie karnym zagrożone karą przekraczającą 2

lata pozbawienia wolności, a sprawca przebywa na terytorium Polski i nie postanowiono go wydać. Warunkiem

odpowiedzialności jest uznanie czynu za przestępstwo również w miejscu popełnienia.

4)    Bez względu na przepisy obowiązujące w miejscu popełnienia i obywatelstwo podejrzanego, polskie prawo karne stosuje się w razie popełnienia przestępstwa:

a)    przeciwko bezpieczeństwu państwa polskiego,

b)    przeciwko polskim urzędom lub funkcjonariuszom publicznym,

c)    przeciwko istotnym interesom gospodarczym.

d)    fałszywych zeznań złożonych wobec urzędu polskiego,

e)    ściganego na mocy umów międzynarodowych. Do tych ostatnich należą m.in. handel narkotykami, handel niewolnikami, handel kobietami i dziećmi, nozbójnictwo morskie.

W zasadzie odpowiedzialność kamą wg polskiego prawa karnego ponoszą sprawcy, którzy popełnili czyny zabronione po ukończeniu 17 lat W przypadku niektórych, groźniejszych przestępstw, odpowiadać mogą sprawcy, którzy dopuścili się czynu po ukończeniu 15 lat (min. zabójstwo, rozbój, bardzo ciężkie uszkodzenie ciała, porwanie samolotu lub statku, udział w zbiorowym gwałcie).

POJĘCIE PRZESTĘPSTWA

Przestępstwem iest czyn człowieka zabroniony pod groźbą kary przez ustawę karną obowiązującą w czasie jego popełnienia, zawiniony i społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy.

Nie każdy czyn zabroniony przez prawo jest przestępstwem. Przestępstwem jest tylko taki czyn, który został zabroniony

w pewien szczególny, kwalifikowany sposób pod groźbą kary. Inne czyny zabronione, nie zagrożone taką sankcją, są tylko dełiktami, czynami niedozwolonymi, bezprawnymi. Wywołują one skutki winnych dziedzinach prawa.

PizyiocŁPiia definicja minuje pizesiępstwp od strony maimaluęiifóimaliięi;

- wg definicji materialnej. pKestępstwo to czyja czlowieka. społecznie mebezpieaiiy_l bezprawiiy₁haralny

-wg definicji formalnej, przestępstwo to czyn człowieka, zabroniony pod groźbą kąty przez ustawę obowiązującą w

czasie jego popełnienia-

Każde przestępstwo ma charakterystyczne cechy, które pozwalają je odróżnić od innych przestępstw. Te charakterystyczne cechy danego przestępstwa nazywamy jego znamionami.

WINA

Przez winę rozumie się psychiczny stosunek sprawcy do popełnionego czynu. Wina jest jednym z niezbędnych elementów przestępstwa. Nie jest przestępstwem czyn, który odpowiada wprawdzie opisowi zamieszczonemu w jednym z przepisów kodeksu karnego, ale popełniony został w sposób niezawiniony.

Wina. w przeciwieństwie do pozostałych cech przestępstwa, jest cechą subiektywną, związaną z psychiką sprawcy. Wina wyraża psychiczne zaangażowanie sprawcy w dokonywany czyn, przede wszystkim stopień tego zaangażowania i jego charakter. Zależnie od tego, w jaki sposób sprawca odnosi się do przestępstwa przed i w czasie jego popełniania - wina przejawia się w różnych formach.

Zależnie od stopnia świadomości i natężenia złej woli, prawo kanie odróżnia winę umyślną i winę nieumyślną.

WINA

22222